Zażalenie na postanowienie WSA w L. w sprawie ze skargi A. B. na przewlekłość postępowania Starosty Zamojskiego w przedmiocie dofinansowania ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Stanisław Gronowski po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia A.B. w zakresie umorzenia postępowania zażaleniowego na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w L. z dnia 16 marca 2016 r. sygn. akt III SAB/Lu 6/16 w sprawie ze skargi A. B. na przewlekłość postępowania Starosty Zamojskiego w przedmiocie dofinansowania ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych postanawia: oddalić zażalenie

Inne orzeczenia o symbolu:
6539 Inne o symbolu podstawowym 653
659
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Starosta
Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w L. postanowieniem z dnia 16 marca 2016 r. sygn. akt III SAB/Lu 6/16 umorzył postępowanie zażaleniowe w sprawie A.B.. Zarządzeniem z 1 lutego 2016 r. Przewodniczący Wydziału na podstawie art. 220 § 1i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. dalej p.p.s.a.) wezwał A. B. (dalej: "skarżący") do uiszczenia wpisu sądowego od skargi. Pismem z 16 lutego 2012 r. A.B.wniósł zażalenie na powyższe zarządzenie Przewodniczący Wydziału zarządzeniem z 16 lutego 2016 r. uchylił powyższe zarządzenie. Sąd pierwszej instancji na podstawie art. 195 § 3 p.p.s.a. uznał, że postępowanie zażaleniowe stało się bezprzedmiotowe przed przedstawieniem zażalenia wraz z aktami sprawy Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu i w związku z tym umorzył postępowanie zażaleniowe.

A. B. wniósł zażalenie na powyższe postanowienie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne.

Skarżący wniósł skargę na bezczynność Starosty Zamojskiego w przedmiocie dofinansowania ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Przewodniczący Wydziału zarządzeniem z 1 lutego 2016 r. wezwał skarżącego do uiszczenia wpisu od skargi w wysokości 100 zł, które następnie uchylił zarządzeniem z 16 lutego 2016 r. Postępowanie Sądu pierwszej instancji w tej kwestii należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie bowiem z art. 239 pkt1 lit.c p.p.s.a. nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych strona skarżąca działanie, bezczynność lub przewlekłe postępowanie prowadzone w sprawach dotyczących chorób zawodowych, świadczeń leczniczych oraz świadczeń rehabilitacyjnych. W świetle powołanego przepisu ustawy skarżący był zwolniony z ponoszenia kosztów sądowych, w tym kosztów wpisu sądowego, gdyż przedmiotem jego skargi do sądu administracyjnego była bezczynność organu w sprawach świadczeń wypłacanych przez PFRON. Skargi w tego rodzaju sprawach zostały, zgodnie z tym o czym wyżej powiedziano, wyłączone z mocy ustawy z obowiązku opłacenia wpisu sądowego. Wobec tego wezwanie Przewodniczącego z 1 lutego 2016 r. do uiszczenia wpisu sądowego w wysokości 100 zł było bezpodstawne i kolejnym zarządzeniem z 16 lutego 2016 r. zostało uchylone. W tym stanie sprawy zażalenie skarżącego na zarządzenie z 1 lutego 2016 r. stało się bezprzedmiotowe z uwagi na jego wyeliminowanie późniejszym zarządzeniem, zanim akta sprawy zostały przedłożone Naczelnemu Sądowi Administracyjnego.

W związku z powyższym, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 p.p.s.a. w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a. oddalił zażalenie.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6539 Inne o symbolu podstawowym 653
659
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Starosta