Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Jan Bała po rozpoznaniu w dniu 18 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia R. D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 11 czerwca 2014 r., sygn. akt V SA/Wa 358/13 w zakresie oddalenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi R. D. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] listopada 2012 r., nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności przypadających agencjom płatniczym w ramach Wspólnej Polityki Rolnej postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z 11 czerwca 2014 r., sygn. akt V SA/Wa 358/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił wniosek R. D. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi R. D. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z [...] listopada 2012 r. w przedmiocie odmowy umorzenia należności przypadających agencjom płatniczym w ramach Wspólnej Polityki Rolnej.
W ocenie Sądu I instancji pełnomocnik skarżącego nie uprawdopodobnił, że nie uchybił terminowi do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi bez swojej winy. Zdaniem Sądu brak jednoznacznej regulacji normatywnej i niejednolitej linii orzeczniczej nie może stanowić podstawy do uwzględnienia wniosku o przywrócenie terminowi. Również okoliczności dotyczące skarżącego - podeszły wiek, stan zdrowia - w sytuacji gdy jest on reprezentowany przed sądem przez profesjonalnego pełnomocnika, którego zadaniem jest dbałości o prowadzenie sprawy przed sądem z należytą starannością nie świadczą o braku winy w uchybieniu terminowi.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożył skarżący, wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania WSA w W.. Zarzucił naruszenie przepisów postępowania:
1. art. 87 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej p.p.s.a.) poprzez błędne przyjęcie, że pełnomocnik skarżącego nie uprawdopodobnił, że uchybienie terminowi do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej nastąpiło przy dochowaniu należytej staranności, co doprowadziło do odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu, a zatem miało wpływ na wynik sprawy;
2. art. 87 § 2 p.p.s.a. poprzez błędne przyjęcie, że na podstawie tego przepisu strona zobowiązana jest do udowodnienia przesłanki braku winy w uchybieniu terminowi, w sytuacji gdy dla przywrócenia terminu wystarczające jest jedynie uprawdopodobnienie okoliczności zachowania należytej staranności, co doprowadziło do odmowy przywrócenia odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu, a zatem miało wpływ na wynik sprawy.
Zdaniem pełnomocnika skarżącego, w p.p.s.a. brak jest jednoznacznego przepisu rozstrzygającego kwestię rozpoczęcia biegu terminu do złożenia skargi kasacyjnej przez pełnomocnika z urzędu.
W ocenie skarżącego, wobec działania zgodnego poglądem NSA, nie jest możliwie zarzucenie stronie postępowania braku należytej staranności w działaniu.