Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Anna Stec po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia M. P. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału VI Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 czerwca 2021 r. sygn. akt VI SA/Wa 92/19 w zakresie ściągnięcia opłaty kancelaryjnej w sprawie ze skargi M. P. na uchwałę Krajowej Rady Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa z dnia [...] listopada 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności uchwały postanawia: uchylić zaskarżone zarządzenie
Wyrokiem z 10 stycznia 2020 r., sygn. akt VI SA/Wa 92/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. P. na uchwałę Krajowej Rady Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa z dnia [...] listopada 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności uchwały.
Wnioskiem złożonym 17 stycznia 2020 r. M. P. zwrócił się do Sądu I instancji o sporządzenie uzasadnienia tego wyroku.
Zarządzeniem z 11 lutego 2020 r. Przewodniczący Wydziału VI Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wezwał skarżącego do uiszczenia opłaty kancelaryjnej w wysokości 100 zł za odpis wyroku z uzasadnieniem, w terminie 7 dni. Wezwanie wraz z odpisem wyroku z uzasadnieniem zostało nadane w dniu 13 lutego 2020 r. na wskazywany przez skarżącego adres w Wielkiej Brytanii.
WSA w Warszawie uznał następnie, na podstawie informacji ze strony internetowej "eMonitoring - śledzenie przesyłek", że odpis tego zarządzenia został doręczony skarżącemu na adres w Wielkiej Brytanii, za pośrednictwem operatora pocztowego, 23 marca 2020 r.
Pismem Sądu z 9 lipca 2020 r. wezwano skarżącego do wykonania prawomocnego zarządzenia z 11 lutego 2020 r., w terminie 7 dni pod rygorem ściągnięcia. Wezwanie to zostało uznane za doręczone skarżącemu w dniu 20 lipca 2020 r.
W dniu 19 czerwca 2021 r. Przewodniczący Wydziału VI Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zarządził ściągnięcie od M. P. należności sądowej w wysokości 100 zł z tytułu opłaty kancelaryjnej za odpis orzeczenia z uzasadnieniem. W uzasadnieniu zarządzenia przywołano art. 234 § 2 zd. 1 i 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; powoływanej dalej jako p.p.s.a.).
Zażalenie na powyższe zarządzenie złożył skarżący, wnosząc jego uchylenie i zasądzenie kosztów postępowania i zarzucając mu naruszenie:
- art. 234 § 2 p.p.s.a poprzez uchybienie obowiązkowi podjęcia działań przez Sąd I instancji zmierzających do uiszczenia przez stronę wskazanej opłaty poprzez wezwanie strony do jej uiszczenia;
- art. 6 p.p.s.a. poprzez brak udzielania skarżącemu, który występuje w sprawie bez adwokata lub radcy prawnego potrzebnych wskazówek co do czynności procesowych oraz pouczania go o skutkach prawnych tych czynności i skutkach zaniedbań;
- art. 49 § 2 p.p.s.a poprzez wadliwe uznanie, że wyrok wraz z uzasadnieniem, zarządzenie z dnia 11 lutego 2020 r. oraz pismo z dnia 9 lipca 2020 r. zostało skarżącemu doręczone;
- art. 65 § 2 p.p.s.a poprzez naruszenie przez WSA w Warszawie przepisów o doręczeniach, tj. wadliwe doręczenie wyroku, jak i pism/zarządzeń, o których mowa w punkcie powyżej, poprzez doręczenie bez potwierdzenia odbioru, zatem sprzecznie z przepisami działu III rozdziału 4 p.p.s.a.;
- art. 299 § 1 p.p.s.a poprzez wadliwe doręczenie przesyłki tj. przesyłki bez potwierdzenia odbioru;
- art. 300 p.p.s.a poprzez niezastosowanie przepisu, w sytuacji gdy zachodziły ku temu podstawy;
- art. 7 w zw. z art. 9 oraz 91 Konstytucji RP, poprzez pominiecie przepisów Protokołu Końcowego Światowej Konwencji Pocztowej tj. art. VII (2) mówiącego, iż w odstępstwie postanowień art. 18 ust. 3 punkt 3, iż Zjednoczone Królestwo zastrzegło sobie prawo do nieprzyjmowania przychodzących potwierdzeń odbioru, zważywszy że Wielka Brytania nie oferuje potwierdzeń odbioru w obrocie wewnętrznym;