Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Skoczylas po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia W. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 czerwca 2021 r. sygn. akt VI SA/Wa 517/20 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi W. P. na decyzję Bankowego Funduszu Gwarancyjnego z dnia [...] stycznia 2020 r. nr [...], [...], [...], [...] w przedmiocie przymusowej restrukturyzacji postanawia: 1. uchylić zaskarżone postanowienie; 2. przywrócić termin do wniesienia skargi.
Postanowieniem z dnia 16 czerwca 2021 r., sygn. akt VI SA/Wa 517/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił W. P. przywrócenia terminu do wniesienia skargi na decyzję Bankowego Funduszu Gwarancyjnego z dnia [...] stycznia 2020 r. nr [...], [...], [...], [...] w przedmiocie przymusowej restrukturyzacji.
Sąd I instancji wskazał, że W. P. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Bankowego Funduszu Gwarancyjnego z dnia [...] stycznia 2020 r. WSA stwierdził, że zgodnie z art. 103 ust. 5 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji (Dz. U. z 2019 r. poz. 795 ze zm.; powoływanej dalej jako: ustawa o BFG) skargę należało wnieść w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia decyzji, które nastąpiło w dniu 17 stycznia 2020 r. Od tej daty powinien być liczony termin 7 dni do wniesienia skargi dla podmiotu, którego interes prawny został naruszony tą decyzją, a upływał on z dniem 24 stycznia 2020 r. W związku z tym, że skarga strony została złożona w placówce operatora wyznaczonego 6 lutego 2020 r. (data stempla pocztowego), Sąd postanowieniem z 10 listopada 2020 r. odrzucił ją z uwagi na złożenie z uchybieniem terminu.
Następnie skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi do Sądu. Uzasadniając wniosek wskazał, że przyczyna uchybia terminu do złożenia skargi ustała w dniu doręczenia postanowienia Sądu z 10 listopada 2020 r., a o naruszeniu terminu do jej złożenia dowiedział się właśnie z jego treści. W postanowieniu tym Sąd wskazał bowiem na wykładnię art. 103 ust. 5 ustawy o BFG, co oznacza, że uchybienie terminu do złożenia skargi nie nastąpiło z winy skarżącego.
Odmawiając przywrócenia terminu, Sąd I instancji stwierdził, że w rozpoznawanej sprawie wniosek o przywrócenie terminu spełniał wymogi formalne, jednakże sporna pozostawała kwestia uprawdopodobnienia, że niedochowanie terminu nastąpiło bez winy strony. Pierwszorzędne znaczenie dla rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym ma bowiem ustalenie, że fakt uchybienia przez stronę terminowi nie nastąpił z jej winy.
Zdaniem WSA, w rozpoznawanej sprawie skarżący wprawdzie uprawdopodobnił, że nie wiedział o wydanej przez BFG decyzji z [...] stycznia 2020 r., ale nie uprawdopodobnił w żaden sposób braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi na tę decyzję. Sąd wskazał, że w sprawach decyzji Bankowego Funduszu Gwarancyjnego dotyczącej przymusowej restrukturyzacji, termin do zaskarżenia decyzji BFG dla podmiotu niebędącego jej adresatem, ale którego interes prawny miał doznać uszczerbku w związku z jej wydaniem, wynosi 7 dni od dnia ogłoszenia decyzji lub informacji o przyczynach i skutkach wydania tej decyzji - art. 109 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 103 ust. 5 ustawy o BFG). WSA podkreślił, że skarżący nie był bezpośrednim adresatem tej decyzji, więc nie było obowiązku doręczenia mu rozstrzygnięcia. Podlegał on ogólnej zasadzie, zgodnie z którą przysługiwał mu termin do wniesienia skargi liczony od dnia ogłoszenia decyzji BFG na stronie internetowej.