Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. w przedmiocie podatku od towarów i usług za kwiecień 1998 r. i odpowiedzialności osób trzecich za zobowiązania podatkowe w tym podatku
Tezy

Przyjmujący fakturę w dobrej, czy złej wierze od zbywcy, który nie opłacił podatku od towarów i usług, nie może liczyć na obniżenie podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ryzyko wyboru niewłaściwego, w tym nieuczciwego kontrahenta obciąża nabywcę towarów lub usług. Nabywca towarów i usług może potrącić tylko podatek uiszczony przez zbywcę. Podatek nieuiszczony obciąża nabywcę, choćby był on w dobrej wierze, co nie stoi na przeszkodzie dochodzenia przez niego odszkodowania od zbywcy za poniesioną szkodę.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki (sprawozdawca), Sędzia NSA Krzysztof Stanik, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Protokolant Iwona Wtulich, po rozpoznaniu w dniu 6 września 2006 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Aleksandry i Krzysztofa A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 8 września 2005 r. sygn. akt I SA/Sz 178/04 w sprawie ze skargi Aleksandry i Krzysztofa A. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 26 stycznia 2004 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za kwiecień 1998 r. i odpowiedzialności osób trzecich za zobowiązania podatkowe w tym podatku 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Aleksandry i Krzysztofa A. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w S. kwotę 600 zł /słownie: sześćset złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego, 3. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz radcy prawnego Wandy Z. kwotę 415 zł /słownie: czterysta piętnaście złotych/ tytułem nieopłaconej pomocy prawnej.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/5

1. Wyrokiem z dnia 8 września 2005 r., I SA/Sz 178/04, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę Aleksandry i Krzysztofa A. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 26 stycznia 2004 r., (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za kwiecień 1998 r. i odpowiedzialności osób trzecich za zobowiązania podatkowe w tym podatku.

W wyniku kontroli podatkowej ustalono, że Krzysztof A., Aleksandra A. s.c. "N." w K., ujęła w ewidencji zakupów VAT oraz rozliczyła w deklaracji VAT za kwiecień 1998 r. podatek naliczony, wynikający z faktur VAT wystawionych przez LKWF "L." Mariola H. w S. oraz "H." - IMPORT-EKSPORT Robert S., które to faktury dokumentowały czynności przez podmiot nieistniejący, jak też czynności niedokonane. Kontrolujący uznali, że na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 156 poz. 1024 ze zm./ - dalej rozporządzenie, faktury te nie mogły stanowić podstawy do obniżenia podatku należnego. Spółka, dokonując obniżenia podatku należnego VAT za kwiecień 1998 r. na podstawie tych faktur, zawyżyła podatek naliczony. Powyższe ustalenia stanowiły podstawę do wydania przez organ pierwszej instancji decyzji, określającej spółce należne zobowiązanie w podatku od towarów i usług w wysokości 4.874 zł, tj. o 4.652 zł wyższe od zadeklarowanego w deklaracji VAT-7 oraz orzekającej o odpowiedzialności podatkowej Krzysztofa A. i Aleksandry A., jako osób trzecich za zaległość w podatku od towarów i usług za kwiecień 1998 r., w wysokości 4.652 zł wraz z należnymi odsetkami za zwłokę rozwiązanej w dniu 31 marca 2002 r. s.c. "N.".

Podatnicy wnieśli odwołanie do organu drugiej instancji, w którym podnieśli, że nie mogą ponosić odpowiedzialności za nierzetelnych sprzedawców, a obciążenie ich tak duża kwotą jest krzywdzące i niesprawiedliwe. Wskazali, że jako podmiot gospodarczy zachowali wszelkie zasady kupieckiej rzetelności i dokonywali uczciwych transakcji w dobrej wierze, a dopiero w wyniku kontroli skarbowej dowiedzieli się o nierzetelności kontrahenta. Podnieśli, że nieuwzględnienie przez organy podatkowe naliczonego podatku na skutek braku w ich aktach oryginałów faktur jest dla nich bardzo krzywdzące oraz, że zabranie ich dokumentów przez organ kontroli mogło spowodować również zagubienie części dokumentacji.

Zaskarżoną decyzją z dnia 26 stycznia 2004 r. Dyrektor Izby Skarbowej w S. utrzymał w mocy decyzje organu pierwszej instancji. Wskazał on, że z norm prawnych art. 9 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ oraz w par. 36 rozporządzenia wynika, iż uprawnionymi do wystawienia faktur VAT są wyłącznie zarejestrowani podatnicy. Organ odwoławczy wskazał także na treść z przepisu par. 54 ust. 4 rozporządzenia, zgodnie z którym zaistnienie jednej z wymienionych w nim sytuacji powoduje u nabywcy utratę prawa do uwzględnienia w rozliczeniu za dany miesiąc podatku naliczonego. Organ podniósł, że w siedzibie firmy Roberta S. nie było żadnych oznak prowadzenia działalności gospodarczej. Ponadto, z ustaleń faktycznych wynika, że Robert S. w dniu 31 stycznia 1995 r. zawiadomił (...) Urząd Skarbowy w Szczecinie, że zawiesza działalność gospodarczą od miesiąca stycznia 1995 r., co stanowiło podstawę do wykreślenia R. S. z rejestru podatników VAT. Ustalono także, że firma Marioli H. w roku 1998 r. nie prowadziła działalności gospodarczej, wskazuje na to pismo M. H. z dnia 11 października 2002 jak i informacja Urzędu Skarbowego w D.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej