Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Dariusz Dudra po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Głównego Inspektora Farmaceutycznego na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 lutego 2017 r.; sygn. akt VI SA/Wa 14/17 w przedmiocie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi E.W., D.W., E.W. Apteka [...] Sp. j. w O. na decyzję Głównego Inspektora Farmaceutycznego z dnia [...] listopada 2016 r.; nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 16 lutego 2017 r. (sygn. akt VI SA/Wa 14/17) wstrzymał wykonanie zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi "R." Sp. j. z siedzibą w O. na decyzję Głównego Inspektora Farmaceutycznego z dnia [...] listopada 2016 r. w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej.
Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął nastpujące ustalenia:
Skarżąca spółka wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na opisaną decyzję Głównego Inspektora Farmaceutycznego w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej o nazwie "R." położonej w O. W skardze zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Uzasadniając przedmiotowy wniosek wskazała, iż w wyniku cofnięcia zezwolenia nie może sprzedawać produktów leczniczych, co spowoduje stratę zainwestowanych pieniędzy, ponadto nie będzie mogła zrealizować złożonych zamówień, zmuszając pacjentów do konieczności poszukiwania leków gdzie indziej. W ocenie skarżącej udzielenie ochrony tymczasowej uchroni skarżącą nie tylko przed niebezpieczeństwem wyrządzenia jej znacznej szkody spowodowanej brakiem możliwości zbycia zapasu magazynowego, lecz także może zapobiec trudnym do odwrócenia skutkom wynikającym z braku możliwości dostarczenia leków zamówionych przez pacjentów.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wstrzymał wykonanie decyzji, wskazując że w orzecznictwie przyjmuje się, że przez niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków należy rozumieć taki stan, w wyniku którego może zostać wyrządzona szkoda, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy jej pierwotnych cech.
W ocenie Sądu, należy uznać, że charakter przedmiotowej sprawy przemawiał za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji, bowiem jej wykonanie spowodowałoby, w ocenie Sądu, skutek prawno-materialny w postaci wstrzymania działalności apteki. To z kolei dla skarżącej oznaczałoby faktyczną niemożność prowadzenia działalności gospodarczej, utratę korzyści majątkowych związanych ze sprzedażą leków, a w efekcie mogłoby to doprowadzić do zachwiania płynności finansowej spółki. Ponadto wykonanie zaskarżonej decyzji spowodowałoby utratę kontrahentów i klientów, którzy korzystaliby z usług innych aptek, co mogłoby spowodować trudne do odwrócenia skutki. Jak zaznaczył Sąd, zakończenie prowadzenia działalności przez spółkę może spowodować spadek zaufania powyższych podmiotów i niechęć do korzystania z usług apteki, nawet po ponownym rozpoczęciu działalności.
W celu poparcia przedstawionego stanowiska WSA powołał się na 4 postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł Główny Inspektor Farmaceutyczny. Zaskarżając orzeczenie w całości zarzucił Sądowi naruszenie art. 61 § 3 p.p.s.a. w oparciu o powyższe organ wniósł o jego uchylenie przez WSA w trybie art. 195 § 2 p.p.s.a. lub o uchylenie przez NSA i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, albo orzeczenie przez NSA co do istoty sprawy (na podstawie art. 188 p.p.s.a.) poprzez wydanie postanowienia odmawiającego wstrzymania wykonania decyzji.