Zażalenie na postanowienie WSA w S. w sprawie ze skargi na decyzję SKO w S. , nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia
Uzasadnienie strona 5/5

Przyjąć należy, iż tak sprecyzowana, wynikająca z treści rozpatrywanego wniosku przyczyna uchybienia terminu ustała z chwilą powiadomienia przez Okręgową Izbę Radców Prawnych w S. - wskazanego ostatecznie radcy prawnej - o wyznaczeniu do reprezentowania skarżącej (24 czerwca 2010 r.) Wobec tego nie można było wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi (nadanego drogą pocztową w dniu 1 lipca 2010 r.) traktować jako spóźnionego.

Wskazując na brak podstaw do wydania formalnego orzeczenia o odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi stwierdzić należy jednak, iż winien on być oddalony w wyniku merytorycznego rozpoznania. Sprawą odrębną od kwestii zbadania terminowości złożenia wniosku o przywrócenie terminu jest dokonanie oceny, czy wskazywana przez wnioskodawcę przyczyna uchybienia terminu w dokonaniu czynności w postępowaniu sądowym wynikała z braku winy strony. Kryterium braku winy jest zaś w myśl art. 86 § 1 p.p.s.a. warunkiem zasadności wniosku o przywrócenie terminu.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego brak działania w imieniu strony profesjonalnego pełnomocnika, podnoszony wraz z powoływaniem się na nieznajomość prawa, poza czynnościami objętymi przymusem adwokacko - radcowskim (a w rozważanym przypadku on nie obowiązywał), nie może być kwalifikowany jako przyczyna uchybienia terminu dokonania czynności w postępowaniu sądowym łącząca się z brakiem winy strony. Przyjęcie odmiennego stanowiska prowadziłoby w istocie do podważenia dyscyplinującego sensu ustanowienia terminów do dokonywania czynności w postępowaniu sądowym, wiążących stronę niezależnie od kwestii reprezentowania jej przez profesjonalnego pełnomocnika. Zważyć przy tym należy, iż w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazywano już, iż nieznajomość prawa nie stanowi przesłanki uzasadniającej przyjęcie braku winy w dochowaniu terminu (vide wyrok NSA z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt I OZ 1027/09).

Nie sposób też pominąć, iż również w uzasadnieniu postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 czerwca 2010 r., sygn. akt II GZ 129/10, wskazano na powinność orientowania się skarżącej w zakresie warunków określonych w art. 86 i 87 p.p.s.a.

Z powyższych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 188 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a. oraz w związku z art. 86 § 1 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.

Strona 5/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6033 Zajęcie pasa drogowego (zezwolenia, opłaty, kary z tym związane)
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze