Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Skoczylas po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia A. Sp. z o.o. w W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 września 2019 r. sygn. akt VI SA/Wa 1847/19 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A. Sp. z o.o. w W. na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego z dnia [...] lipca 2019 r. nr [...] w przedmiocie ograniczenia zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej i nałożenia kary pieniężnej postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 30 września 2019 r., sygn. akt VI SA/Wa 1847/19 odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A. Sp. z o.o. w W. na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego z dnia [...] lipca 2019 r., w przedmiocie ograniczenia zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej oraz nałożenia kary pieniężnej.
Sąd I instancji wskazał, że we wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji skarżąca stwierdziła, iż w konsekwencji nałożenia sankcji administracyjnych już teraz ponosi dotkliwe konsekwencje rozstrzygnięcia KNF - obejmuje to zarówno straty materialne jak i wizerunkowe. Zdaniem skarżącej, w sprawie zachodzą przesłanki do wstrzymania wykonania decyzji w całości, zarówno z uwagi na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody, jak i spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, bowiem jej wydanie spowodowało podważenie kluczowego w przypadku działalności maklerskiej zaufania uczestników rynku finansowego do spółki, gdyż prowadzenie działalności maklerskiej opiera się na istnieniu szczególnego rodzaju więzi pomiędzy domem maklerskim a jego klientami (powierzającymi mu w różnym stopniu pieczę nad swoimi środkami). Przypisanie spółce działalności niezgodnej z prawem podważa wiarygodność skarżącej, a tym samym obniża zaufanie do niej jako uczestnika obrotu. Wnioskująca wywiodła, iż można założyć, że niewstrzymanie wykonania decyzji utrwali pogląd o rzekomo niezgodnych z prawem działaniach spółki wśród uczestników rynku finansowego, będących obecnymi i potencjalnymi klientami lub jej kontrahentami. Sytuacja ta może spowodować dalsze straty wizerunkowe oraz idącą za tym utratę dochodów z wykonywania działalności, co stwarza ryzyko faktycznego trwałego wyeliminowania spółki z rynku usług maklerskich, czego nie naprawi późniejsze uznanie przez Sąd legalności postępowania skarżącej. W ocenie spółki istnieje wysokie prawdopodobieństwo uchylenia rozstrzygnięcia KNF, a tym samym cofnięcia nałożonych sankcji administracyjnych.
WSA wskazał, że wniosek spółki nie został poparty żadnymi dokumentami obrazującymi sytuację finansową skarżącej.
Odmawiając wstrzymania wykonania decyzji, Sąd I instancji stwierdził, że lakonicznych motywów wniosku nie sposób uznać za konkretyzację przesłanek z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 2325; powoływanej dalej jako: p.p.s.a.), warunkujących możliwość wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Spółka była zobowiązana do wykazania istnienia konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie jest zasadne z uwagi na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej (a nie jakiejkolwiek) szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. WSA podniósł, że nie wystarczy ogólny wywód skarżącej, ponieważ strona winna sprecyzować na czym polega niebezpieczeństwo powstania kwalifikowanych skutków, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. oraz przedstawić na potwierdzenie dokumenty źródłowe dotyczące sytuacji finansowej i majątkowej spółki. Tymczasem strona w żaden sposób nie udokumentowała wniosku. Brak odniesienia się do sytuacji finansowej i majątkowej skarżącej uniemożliwia dokonanie oceny, jaki rzeczywisty wpływ będzie miało dla spółki wykonanie zaskarżonej decyzji. Powoływanie się na podważenie zaufania uczestników rynku finansowego do spółki, jak również hipotetyczne straty wizerunkowe oraz idącą za tym utratę dochodów z wykonywania działalności, powoduje niemożność oceny przez Sąd, czy wniosek zasługuje na udzielenie ochrony tymczasowej w postaci wstrzymania zaskarżonego aktu.