Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Jerzy Sulimierski po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia R. G. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału VI Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 25 września 2008 r. sygn. akt VI SA/Wa 2040/08 w zakresie wezwania do uiszczenia wpisu sądowego w sprawie ze skargi R. G. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za wykonywanie przewozu drogowego bez uiszczenia opłaty za przejazd postanawia: oddalić zażalenie.
Przewodniczący Wydziału VI Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. zarządzeniem z dnia 25 września 2008 r., w sprawie o sygn. akt VI SA/Wa 2040/08, wezwał R. G. do uiszczenia wpisu sądowego od skargi na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lipca 2008 r. Nr [...] w kwocie 120 zł. Jako podstawę prawną powołał § 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.).
W zażaleniu R. G. wniósł o uchylenie w całości powyższego zarządzenia oraz o zwolnienie od kosztów sądowych w całości. Skarżący stwierdził, że nie jest w stanie uiścić wpisu, ponieważ znajduje się w bardzo trudnej sytuacji materialnej. Zamyka mu to drogę do obrony przed skutkami wadliwej merytorycznie decyzji organu.
Postanowieniem z dnia 29 maja 2009 r., sygn. akt j.w., wniosek o przyznanie prawa pomocy został przez WSA w W. rozpatrzony negatywnie. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie na powyższe orzeczenie postanowieniem z dnia 3 września 2009 r., sygn. akt II GZ 194/09.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie posiada usprawiedliwionych podstaw.
W myśl art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej p.p.s.a.), w postępowaniu sądowoadministracyjnym strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Odstępstwem od tej zasady są przepisy regulujące zwolnienie od kosztów zawarte w dziale V, rozdział III ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Art. 239 p.p.s.a. wymienia podmioty zwolnione z obowiązku uiszczania kosztów sądowych. Jest to katalog zamknięty, zatem określony tym oraz następnymi przepisami zakres przedmiotowy i podmiotowy zwolnienia od kosztów sądowych z mocy ustawy nie obejmuje stron skarżących decyzje wydane w sprawach innych niż wymienione w pkt 1-4 ww. przepisu, wobec których brak jest prawomocnego postanowienia o przyznaniu prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym (sprawy z zakresu pomocy i opieki społecznej, dotyczące bezrobocia, chorób zawodowych i związanych z nimi świadczeń, stosunków pracy i stosunków służbowych, sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych i powszechnego obowiązku obrony).
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zarządzenie Przewodniczącego Wydziału nie narusza prawa.
Kwestionując prawidłowość zarządzenia strona powinna wskazać, że jego wydanie było sprzeczne z obowiązującymi przepisami. Ma to miejsce wówczas, gdy strona została wezwana do zapłaty wskazanej kwoty w nieprawidłowej wysokości lub też została wezwana do ww. czynności mimo przysługującego jej ustawowego zwolnienia od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych. Tymczasem skarżący powołał się jedynie na argumenty związane z jego sytuacją materialną (które stanowiły przedmiot rozważań sądu administracyjnego w sprawie o przyznanie prawa pomocy).
Zgodnie z art. 220 § 1 p.p.s.a., sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. W myśl natomiast § 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wpis stosunkowy wynosi 4% wartości przedmiotu zaskarżenia, nie mniej jednak niż 100 zł, przy wartości do 10.000 zł. Wartość przedmiotu sporu w niniejszej sprawie wynosi 3.000 zł, a strona nie została przez sąd zwolniona od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych. Przewodniczący Wydziału prawidłowo zatem zarządził pobranie wpisu od skargi wniesionej przez stronę na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego, utrzymującą w mocy decyzję nakładającą karę pieniężną w wysokości 3.000 zł.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sad Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 w związku z art. 198 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.