Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Czesława Socha po rozpoznaniu w dniu 2 września 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia A. W. i A. W. - wspólników spółki cywilnej "[...]" na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 14 maja 2008 r. sygn. akt VI SA/Wa 623/08 w zakresie odmowy zawieszenia postępowania przed wojewódzkim sądem administracyjnym w sprawie ze skargi A. W. i A. W. - wspólników spółki cywilnej "[...]" na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym postanawia: odrzucić zażalenie
Postanowieniem z dnia 14 maja 2008 r., sygn. akt VI SA/Wa 623/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. odmówił A. W. i A. W. (wspólnikom spółki cywilnej "[...]") zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego w sprawie z ich skargi na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] czerwca 2007 r., nr [...], w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji stwierdził, że złożenie przez Gminę L. do Trybunału Konstytucyjnego wniosku (sygn. akt Tw 10/08) o stwierdzenie niezgodności art. 18 ust. 5 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (t.j.: Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874 ze zm.) nie uzasadnia zawieszenia postępowania w przedmiotowej sprawie na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). W ocenie Sądu I instancji, zawieszenie postępowania nie jest celowe z uwagi na obowiązek podejmowania przez sąd administracyjny czynności zmierzających do szybkiego załatwienia sprawy i dążenia do jej rozstrzygnięcia na pierwszym posiedzeniu (art. 7 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) oraz prawo strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 45 ust. 1 Konstytucji RP oraz art. 6 ust. 1 Konwencji z dnia 4 listopada 1950 r. o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności - Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284 ze zm.).
Sąd I instancji zaznaczył, że z urzędu jest mu wiadomym, że analogicznemu wnioskowi O. O. P. T. D. Trybunał Konstytucyjny postanowieniem z dnia 11 marca 2008 r., sygn. akt Tw 32/07, odmówił nadania dalszego biegu z uwagi na brak legitymacji podmiotu do złożenia niniejszego wniosku. Ponadto, Sąd I instancji podzielił stanowisko Sądu Najwyższego, że ze względów celowościowych nieuzasadnione jest zawieszenie postępowania, gdy można samodzielnie dokonać ustaleń potrzebnych do rozstrzygnięcia. Wskazał też na możliwość - w razie wątpliwości co do konstytucyjności przepisu − przedstawienia TK stosownego pytania prawnego w trybie art. 193 Konstytucji RP i art. 3 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643 ze zm.).
W zażaleniu na powyższe postanowienie A. W. i A. W. twierdzili, że na mocy art. 125 § 1 pkt 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi celowość zawieszenia postępowania podlega badaniu przez sąd, ale uznanie sądu w tym zakresie nie może być dowolne. Ich zdaniem − skoro powołany w sprawie wniosek Gminy L., dotyczący kluczowego w sprawie art. 18 ust. 5 ustawy o transporcie drogowym, stanowiącego materialnoprawną podstawę wydania zaskarżonej decyzji − rozstrzygnięcie sprawy przez Wojewódzki Sąd Administracyjny zależy od wyniku postępowania toczącego się przed Trybunałem Konstytucyjnym. Żalący wywodzili − powołując stanowisko komentatorów ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - że za zasadnością zawieszenia postępowania z uwagi na postępowanie toczące się przed Trybunałem Konstytucyjnym przemawia ekonomia procesowa, bowiem zapobiega to późniejszym wznowieniom postępowania.