Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na postanowienie Komendanta Głównego Policji , Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania w sprawie cofnięcia licencji pracownika ochrony fizycznej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Edward Kierejczyk po rozpoznaniu w dniu 20 sierpnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia L. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 maja 2008 r., sygn. akt VI SA/Wa 295/08 odmawiające przywrócenia terminu do wniesienia sprzeciwu od zarządzenia referendarza z dnia 27 marca 2008 r. o pozostawieniu bez rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi L. B. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] listopada 2007 r., Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania w sprawie cofnięcia licencji pracownika ochrony fizycznej postanawia: oddalić zażalenie

Inne orzeczenia o symbolu:
6179 Inne o symbolu podstawowym 617
Inne orzeczenia z hasłem:
Uprawnienia do wykonywania zawodu
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Policji
Uzasadnienie

Pismem z dnia 28 grudnia 2007 r. L. B. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] listopada 2007 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania w sprawie cofnięcia licencji pracownika ochrony fizycznej. W skardze zawarł wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie z kosztów postępowania. W związku z tym Sąd I instancji przesłał skarżącemu urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w celu jego wypełnienia i przesłania do Sądu w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania. Wezwanie to zostało doręczone na adres skarżącego w dniu 3 marca 2008 r. Natomiast wypełniony przez skarżącego formularz wniosku został wysłany w dniu 13 marca 2008 r. (data stempla pocztowego). Z uwagi na przekroczenie terminu do złożenia formularza zarządzeniem referendarza z dnia 27 marca 2008 r. pozostawiono powyższy wniosek o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania. Skarżący wniósł sprzeciw od tego zarządzenia wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego wniesienia podając jednocześnie okoliczności, które w jego ocenie usprawiedliwiają opóźnienie złożenia urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił przywrócenia terminu do wniesienia sprzeciwu uznając, że skarżący nie uprawdopodobnił okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu do jego złożenia, a wykazanie braku winy stanowi warunek niezbędny dla jego przywrócenia.

W zażaleniu na to postanowienie skarżący uznał za bezzasadną odmowę przywrócenia mu terminu do wniesienia sprzeciwu wskazując, że przesyłkę pocztową odebrał prawdopodobnie jego syn, który prowadzi odrębne gospodarstwo domowe, często jest ze skarżącym w konflikcie i zapomniał o przekazaniu mu korespondencji. Zatem nie ponosi on winy za postępowanie swojego syna i tym samym termin powinien być przywrócony. Ponadto zaznaczył, że opóźnienie we wniesieniu sprzeciwu jest nieznaczne, wynosi około 6 dni, co jednak nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia w sprawie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Na wstępie należy zauważyć, że przez pojęcie terminu należy rozumieć pewien okres, czas, w którym dana czynność powinna być wykonana. Określenie terminów w każdej gałęzi prawa, w tym również procedurze sądowoadministracyjnej, jest niezbędne do sprawnego przebiegu takiego postępowania i ma na celu zapobieganie nadmiernej opieszałości w załatwieniu danej sprawy. Nie ma zatem racji skarżący twierdząc, że uchybienie terminu nie ma znaczenia dla sprawy. Zgodnie z art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.), czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Oznacza to, że zaniedbanie w terminowym wykonaniu danej czynności zamyka skarżącemu drogę do dalszego dochodzenia swoich praw. Oczywiście w ustawie przewidziana jest instytucja przywrócenia uchybionego terminu, ale, tak jak zauważył Sąd I instancji w zaskarżonym postanowieniu, to na skarżącym ciąży obowiązek udowodnienia braku winy niewykonania czynności (w tej sprawie wniesienia sprzeciwu) w terminie, a czego on nie wykazał.

W rozpoznawanej sprawie dokonano tzw. doręczenia zastępczego, ponieważ w chwili doręczenia pisma z Sądu adresat był nieobecny. Skarżący podał, że przesyłkę do niego kierowaną odebrał prawdopodobnie jego syn, który jest z nim w konflikcie i zapomniał mu jej przekazać. Tymczasem z akt sprawy wynika, że zarówno pismo Sądu wraz z załączonym do niego formularzem wniosku o przyznanie prawa pomocy, jak również zarządzenie referendarza, czy wreszcie odpis zaskarżonego postanowienia odebrała córka skarżącego. Doręczenie zastępcze oparte jest na domniemaniu, że pismo dotarło do rąk adresata. Domniemanie takie może być obalone poprzez wykazanie, że takie pismo nie dotarło do jego rąk lub nie otrzymał on korespondencji w terminie, w którym potwierdzony został odbiór pisma. Tymczasem argumentacja skarżącego w żaden sposób nie uzasadnia braku winy w spóźnieniu się ze złożeniem sprzeciwu. Należy też zwrócić uwagę, że wniosek o przyznanie prawa pomocy pozostawiony został bez rozpoznania również z powodu przekroczenia terminu do złożenia wniosku na urzędowym formularzu. Takie zachowanie skarżącego świadczy o zaniedbywaniu swoich spraw i uzasadnia odmowę przywrócenia terminu do wniesienia sprzeciwu.

Z powyższych względów Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 1 i 2 oraz art. 198 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6179 Inne o symbolu podstawowym 617
Inne orzeczenia z hasłem:
Uprawnienia do wykonywania zawodu
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Policji