Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Sieńczyło - Chlabicz po rozpoznaniu w dniu 3 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia A. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 12 lutego 2014 r., sygn. akt II SAB/Ol 101/12 dotyczące odmowy przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi A. Z. na bezczynność Dyrektora Powiatowego Urzędu Pracy w B. działającego z upoważnienia Starosty B. w przedmiocie zakwalifikowania do dalszego udziału w realizacji projektu postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie postanowieniem z dnia 12 lutego 2014 r., sygn. akt II SAB/Ol 101/12, odmówił [...] przyznania prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata.
Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym.
[...] (dalej: skarżący lub wnioskodawca) wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata. Według oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach, wnioskodawca prowadzi gospodarstwo domowe. Jego majątek stanowią: "budynek mieszkalny do rozbiórki [...] m2", mieszkanie o powierzchni ok. [...] m2 oraz nieruchomość rolna o powierzchni [...] ha. Wnioskodawca nie wykazał żadnych zasobów pieniężnych, przedmiotów wartościowych oraz dochodów. Podniósł, iż jest osobą ubogą, zarejestrowaną w urzędzie pracy jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłków. Wskazał, iż "posiadana nieruchomość rolna nie stanowi źródła dochodu (...) a jedynie konsumpcyjne źródło utrzymania" oraz, że "z posiadanej nieruchomości nie czerpie zarobków a jedynie wykorzystuje ją w celach prywatnych i konsumpcyjnych. Oświadczył, iż nie posiada żadnych oszczędności, a środki pieniężne na jego koncie zostały zablokowane przez komornika.
Kolejnym postanowieniem z dnia 11 września 2013 r. tut. Sąd odmówił ustanowienia dla wnioskodawcy adwokata. W wyniku zażalenia skarżącego Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 29 października 2013 r. sygn. akt II GZ 608/13 uchylił ww. postanowienie i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, jeżeli WSA miał wątpliwości dotyczące sytuacji majątkowej skarżącego, w okolicznościach danej sprawy i świetle jego wyjaśnień, powinien był skierować do skarżącego ponowne wezwanie w trybie art. 255 p.p.s.a. Zaniechanie wezwania do doprecyzowania danych o stanie majątkowym skarżącego stanowi naruszenie ww. przepisu.
Następnie WSA w Olsztynie zarządzeniem z dnia [...] stycznia 2014 r., (k. [...] akt sądowych) wezwał skarżącego do uzupełnienia wniosku poprzez nadesłanie:
- źródło utrzymania w ostatnich sześciu miesiącach,
- stałe miesięczne wydatki, ich rodzaj, wysokość i źródło finansowania,
- sposób wykorzystywania nieruchomości wykazanych w formularzu wniosku (w tym odrębnie każdej z wykazanych pod pozycją "nieruchomość rolna") oraz ewentualny dochód uzyskiwany z tych nieruchomości; w przypadku gdy jakakolwiek nieruchomość nie przynosi dochodu - wskazać dodatkowo przyczyny braku jej/ich wykorzystania w celu pozyskania źródła dochodu (np. z tytułu uprawy, dzierżawy, najmu, itp.),
- kopie aktów notarialnych nabycia nieruchomości wykazanych w formularzu wniosku (dopuszczalne jest jedynie usunięcie danych zbywcy);
- wyciągi ze wszystkich posiadanych przez skarżącego rachunków bankowych za okres ostatnich sześciu miesięcy.
[...] odebrał zarządzenie dnia [...] stycznia 2014 r (k. 151 akt sądowych).