Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Kręcisz po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Bankowego Funduszu Gwarancyjnego od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 stycznia 2022 r., sygn. akt VI SA/Wa 523/20 w zakresie przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi W. P. na decyzję Bankowego Funduszu Gwarancyjnego z dnia 15 stycznia 2020 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia działalności banku postanawia: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z 28 stycznia 2022 r., sygn. akt VI SA/Wa 523/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: sąd I instancji, WSA) przywrócił W. P. (dalej: skarżący) termin do wniesienia skargi w sprawie ze skargi W. P. na decyzję Bankowego Funduszu Gwarancyjnego (dalej: BFG, organ) z dnia 15 stycznia 2020 r. w przedmiocie zawieszenia działalności banku (dalej: decyzja).
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:
Skarżący wniósł do WSA skargę na decyzję, która postanowieniem WSA w Warszawie z 6 listopada 2020 r. została odrzucona ze względu na uchybienie terminu do jej wniesienia.
Pismem złożonym w dniu 7 grudnia 2020 r. skarżący wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. W uzasadnieniu skarżący wskazał, że w treści informacji prasowej o wszczęciu przymusowej restrukturyzacji oraz zawieszeniu działalności P. B. S. z siedzibą w S. (dalej: Bank), umieszczonej na stronie internetowej BFG w dniu 17 stycznia 2020 r., nie zawarto pouczenia o możliwości i terminie wniesienia skargi na decyzję o zawieszeniu działalności Banku wydaną przez BFG. Skarżący podkreślił, że mimo braku stosownego pouczenia wniósł skargę do sądu na powołaną decyzję oraz wskazał, że przyczyna uchybienia terminu do złożenia skargi ustała w dniu doręczenia postanowienia sądu z 6 listopada 2020 r., tj. 3 grudnia 2020 r., ponieważ o naruszeniu terminu do jej złożenia dowiedział się właśnie z jego treści.
Sąd I instancji przywracając skarżącemu termin stwierdził, że termin na złożenie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi został zachowany, ponieważ pierwszym dniem siedmiodniowego terminu był dzień doręczenia skarżącemu postanowienia sądu z 6 listopada 2020 r. o odrzuceniu skargi. Nadto sąd wskazał, że w sprawie zaszły przesłanki dopuszczalności przywrócenia terminu, o których mowa w art. 86 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej: p.p.s.a.).
Powyższe postanowienie zostało zaskarżone przez organ w całości. Organ zarzucił naruszenie prawa, mające istotny wpływ na wynik sprawy w postaci:
1) błędnej wykładni i niewłaściwego zastosowania art. 112 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.; dalej: k.p.a.) poprzez przyjęcie, iż skarżący nie będący stroną postępowania administracyjnego w przedmiocie wydania decyzji administracyjnej powinien zostać pouczony o sposobie i terminie na wniesienie skargi na decyzję;
2) niezastosowanie art. 109 ust. 1 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 795 ze zm., dalej: ustawa o BFG) który nakładając obowiązki informacyjne na Fundusz w przedmiocie publikacji decyzji nie wskazuje na konieczność umieszczania pouczenia;