Nie są zasadne zarzuty sformułowane w zażaleniu, iż Sąd I instancji rozpoznając przedmiotowy wniosek błędnie przyjął, że w sprawie nie zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącej znacznej szkody majątkowej oraz nie dostrzegł bezpośredniego i realnego zagrożenia płynącego z wykonania decyzji. Podkreślić raz jeszcze należy, że braki wniosku w zakresie uprawdopodobnienia wystąpienia okoliczności powodujących, że wykonanie decyzji może spowodować wyrządzenie skarżącej znacznej szkody lub spowodować trudne do odwrócenia skutki oraz niepoparcie ich żadnymi dokumentami, czyniło niemożliwym ocenę wystąpienia przesłanek warunkujących zastosowanie w rozpoznawanej sprawie ochrony tymczasowej, a w konsekwencji nie pozwalało na uwzględnienie żądania skarżącej.
Opisana powyżej wadliwość wniosku, a także wniesionego na dalszym etapie postępowania zażalenia, które pomimo wskazania poprzez wyliczenie obciążeń skarżącej, nie uprawdopodobniło niebezpieczeństwa wystąpienia w sprawie ustawowych przesłanek uzasadniających zastosowanie ochrony tymczasowej, legły u podstaw odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Sąd I instancji stwierdził, że skarżąca nie wykazała, iż wykonanie decyzji mogłoby doprowadzić do zaistnienia ustawowej przesłanki, co uniemożliwiło dokonanie oceny czy zwrot wymaganej kwoty 1617,64 zł mógł mieć znaczenie dla utraty płynności finansowej prowadzonej przez nią działalności. W tym kontekście NSA zwraca jedynie uwagę, że zgodnie z treścią art. 61 § 4 p.p.s.a. postanowienia w sprawie wstrzymania aktu lub czynności sąd może zmienić lub uchylić w każdym czasie w razie zmiany okoliczności. Strona może zatem złożyć wniosek o zmianę zaskarżonego postanowienia Sądu I instancji, jeśli wykaże, że doszło do zmiany okoliczności związanych z kwestią wstrzymania wykonania decyzji organu administracji.
Reasumując Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że Sąd I instancji w sposób niewadliwy dokonał oceny wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji, uwzględniając przy tym podniesione w nim okoliczności.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, działając na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 1 i 2 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.