Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Gabriela Jyż po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej wniosku Burmistrza Miasta P. o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Burmistrzem Miasta P. a Burmistrzem Miasta Sz. w przedmiocie potwierdzenia prawa do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych postanawia: 1. umorzyć postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym; 2. zwrócić Burmistrzowi Miasta P. ze środków budżetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego 100 (sto) złotych tytułem uiszczonego wpisu od wniosku o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego
Pismem z dnia 20 lutego 2019 r. Burmistrz Miasta P. wystąpił z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy nim a Burmistrzem Miasta Sz. w sprawie wydania decyzji w przedmiocie ustalenia prawa do świadczeń medycznych dla M. L. ostatnio zamieszkałego w gminie Sz., ze wskazaniem że organem właściwym do rozpoznania sprawy jest gmina Sz.. W uzasadnieniu Burmistrz m. P. wskazał, że ze zgromadzonych dokumentów wynikało, że M. L. nie przebywa pod żadnym zweryfikowanym adresem z zamiarem stałego pobytu wobec czego jest osobą bezdomną. Miejscowość P. nie stanowi dla niego centrum społeczno - gospodarczego ani nie jest z nią w żaden sposób związany. Ponadto wskazał, że ostatnim miejscem zamieszkania M. L. było Sz. gdzie był zameldowany w latach 1994 - 2001 pod adresem P. [...] wraz z żoną i dzieckiem zaś w okresie od stycznia do października 2001 był zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy w Sz. jako bezrobotny.
Pismem z dnia 1 marca 2019 r. Burmistrz Miasta P. cofnął wniosek o rozstrzygnięcie sporu o właściwość wskazując, że od 21 lutego 2019 r. M. L. przebywa w domu O. P. K. w Sz. i w związku z jego trudną sytuacją zdrowotną Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Sz. wydał decyzję potwierdzającą prawo do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych na okres 90 dni od dnia 15 stycznia 2019 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym o rozstrzygnięcie sporu o właściwość, wywołane wnioskiem Burmistrz Miasta P., podlega umorzeniu.
Zgodnie z art. 161 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania gdy postępowanie z innych przyczyn stało się bezprzedmiotowe.
W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjęło się, że w razie sporu kompetencyjnego, jeśli jeden z organów pozostający w sporze uzna swą właściwość, zachodzi podstawa do umorzenia postępowania w myśl przywołanego przepisu (por. postanowienie NSA z dnia 7 października 2003 r., sygn. akt I SA 702/03).
W przedmiotowej sprawie zaistniała opisana sytuacja implikująca podstawy do umorzenia postępowania w sprawie sporu o właściwość organu do potwierdzenia prawa do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
Jak bowiem wynika z pisma Burmistrz Miasta P. z dnia 1 marca 2019 r. Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Sz. wydał decyzję potwierdzającą prawo do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych dla M. L., które to wydanie rozstrzygnięcia w stosunku do świadczeniobiorcy było przedmiotem sporu kompetencyjnego.
W takim stanie swój byt utraciła przyczyna sporu o właściwość, w konsekwencji przestały istnieć również podstawy do rozstrzygnięcia sporu przez Naczelny Sąd Administracyjny.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, w oparciu o art. 161 § 3 w zw. z art. 193 p.p.s.a., postanowił jak w punkcie 1 sentencji.
O zwrocie uiszczonego wpisu od wniosku postanowiono na podstawie art. 232 § 1 p.p.s.a., albowiem cofnięcie wniosku nastąpiło przed dniem rozpoczęcia rozprawy.