Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Korycińska po rozpoznaniu w dniu 31 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej wniosku S. P. o wstrzymanie wykonania decyzji w sprawie ze skargi kasacyjnej S. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 29 kwietnia 2010 r., sygn. akt VI SA/Wa 361/10 w sprawie ze skargi S. P. na decyzję Komendanta [...] Policji z dnia [...] listopada 2009 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym postanawia: odmówić wstrzymania wykonania decyzji
W skardze kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 29 kwietnia 2010 r. oddalającego skargę S. P. na decyzję Komendanta [...] Policji z dnia [...] listopada 2009 r. w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym, S. P. zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Uzasadniając wskazany wniosek podał, że osiąga dochód w wysokości 4.500 zł netto miesięcznie z tytułu wykonywanej pracy jako kierowca autobusu oraz prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie transportu osób. Nie utrzymuje rodziny i spłaca należności z tytułu trzech kredytów, w których miesięczna rata wynosi średnio 1.900 zł za kredyt udzielony na zakup samochodu, którym wykonuje działalność gospodarczą oraz 472 zł i 100 zł z tytułu miesięcznych rat za dwa pozostałe kredyty. Nadto skarżący wskazał na obowiązek opłacenia miesięcznej składki ZUS w wysokości 224 zł, należnych podatków (VAT, karta podatkowa), opłaty na rzecz korporacji "G." w wysokości 406 zł, stałego kosztu paliwa, tj. 1.500 zł, które musi zakupić, aby wykonywać działalność gospodarczą, a także miesięcznego serwisu samochodu w wysokości 300 zł. Nadto S. P. podał, że przeznacza 293 zł na czynsz za mieszkanie, 160 zł na opłaty za gaz i prąd. Pozostała część wynagrodzenia stanowi koszty związane z podstawowymi potrzebami życiowymi.
W ocenie skarżącego, wobec wyżej wskazanych dochodów i wydatków, wyegzekwowanie kary pieniężnej w wysokości 13.000 zł, spowoduje istotny uszczerbek finansowy dla utrzymania oraz zabezpieczenia podstawowych potrzeb życiowych skarżącego oraz nieprzewidywalne i trudne do odwrócenia skutki dla płynności finansowej skarżącego oraz prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 p.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Natomiast w myśl art. 61 § 3 tej ustawy, po przekazaniu sądowi skargi, jeśli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności. Zawarty w powyższym przepisie katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego rozstrzygnięcia jest zamknięty. Oznacza to, że ustawa w sposób wyczerpujący wskazuje przesłanki wstrzymania wykonania orzeczenia ostatecznego, uzależniając tę możliwość wyłącznie od wykazania istnienia niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Z powołanego przepisu wynika, iż wstrzymanie przez sąd wykonania zaskarżonego aktu lub czynności ma charakter wyjątkowy. Strona skarżąca dążąc do wstrzymania wykonania decyzji musi złożyć stosowny wniosek i uprawdopodobnić, że istnieją przesłanki uzasadniające odstąpienie od zasady wykonalności orzeczeń ostatecznych i wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia.