Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Hanna Kamińska po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej R. M. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 11 marca 2010 r. sygn. akt V SA/Wa 89/10 w sprawie ze skargi R. M. na postanowienie Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania postanawia: oddalić skargę kasacyjną
Postanowieniem z dnia 11 marca 2010 r., sygn. akt V SA/Wa 89/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. odrzucił skargę R. M. na postanowienie Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] listopada 2009 r., nr [...] dotyczące stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że zarządzeniem z dnia 18 stycznia 2010 r. pełnomocnik skarżącej został wezwany do usunięcia braku formalnego skargi przez złożenie pełnomocnictwa procesowego do działania w imieniu skarżącej strony przed wojewódzkim sądem administracyjnym lub przed sądami administracyjnymi oraz potwierdzającego umocowanie do sporządzenia i wniesienia skargi, w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi. Powyższe wezwanie doręczono pełnomocnikowi skarżącej w dniu 25 stycznia 2010 r. Do dnia wydania postanowienia przez Sąd I instancji, brak formalny skargi nie został uzupełniony. Wobec powyższego Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. odrzucił skargę na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwana dalej: p.p.s.a.).
Od powyższego postanowienia skarżąca wniosła skargę kasacyjną, w której domagała się jego uchylenia oraz zasądzenia kosztów postępowania. Skarżąca zarzuciła naruszenie przepisów postępowania mające wpływ na wynik sprawy, tj. art. 58 § 1 pkt. 3 p.p.s.a. W uzasadnieniu skargi kasacyjnej, reprezentujący skarżącą pełnomocnik wskazał, że wykonał zarządzenie z dnia 18 stycznia 2010 r. i w dniu 28 stycznia 2010 r. nadał listem poleconym uzupełnienie braku formalnego, czyli odpis pełnomocnictwa. Jako załącznik, na potwierdzenie powyższych okoliczności, dołączył potwierdzenie nadania listu poleconego w dniu 28 stycznia 2010 r. oraz pismo nadesłane do sprawy V SA/Wa 90/10 informujące o nadesłaniu pełnomocnictwa do działania w imieniu skarżącej.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 37 § 1 p.p.s.a. pełnomocnik obowiązany jest przy pierwszej czynności procesowej dołączyć do akt sprawy pełnomocnictwo z podpisem mocodawcy lub wierzytelny odpis pełnomocnictwa. Adwokat, radca prawny, rzecznik patentowy, a także doradca podatkowy mogą sami uwierzytelnić odpis udzielonego im pełnomocnictwa oraz odpisy innych dokumentów wykazujących ich umocowanie. Sąd może w razie wątpliwości zażądać urzędowego poświadczenia podpisu strony.
Z powyższego przepisu wynika, że na pełnomocniku strony skarżącej, wnoszącemu do sądu skargę, ciąży obowiązek dołączenia dokumentu pełnomocnictwa, z którego treści wynikać ma umocowanie do działania w imieniu skarżącej. Brak takiego dokumentu stanowi brak formalny, którego nieuzupełnienie skutkuje odrzuceniem skargi przez sąd.
Artykuł 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. stanowi bowiem, że sąd odrzuca skargę, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie jej braków formalnych. Zgodnie z art. 49 § 1 p.p.s.a. ustawowy termin do uzupełnienia braków formalnych wynosi 7 dni. Z przepisów tych wynika, że w wypadku stwierdzenia przez sąd nieuzupełnienia braków formalnych w terminie siedmiu dni, po stronie sądu powstaje bezwzględny obowiązek odrzucenia skargi. Ustawodawca nie przewidział jakichkolwiek odstępstw od tej reguły, nie wprowadził też żadnych uregulowań pozwalających na zastosowanie innego środka niż odrzucenie skargi.
W niniejszej sprawie pełnomocnik skarżącej twierdził, że w istocie wykonał zarządzenie wzywające do uzupełnienia braków formalnych i nadesłał pełnomocnictwo. Z akt sprawy nie wynika jednak taka okoliczność. Pismo pełnomocnika z dnia 28 stycznia 2010 r., dołączone do skargi kasacyjnej zostało oznaczone sygnaturą innej sprawy - V SA/Wa 90/10 (która, jak wynika z zarządzenia rejestrującego, jest powiązana z niniejszą sprawą). Z treści tego pisma w żaden sposób nie wynika jednak, aby wysłane zostało pełnomocnictwo do niniejszej sprawy. Należy podkreślić, że od obowiązku przedłożenia pełnomocnictwa w postępowaniu sądowoadministracyjnym nie zwalnia twierdzenie o złożeniu takiego dokumentu do innej sprawy.
Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 184 oraz 182 § 1 i 3 p.p.s.a.