Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Kręcisz (spr.) Sędzia NSA Małgorzata Rysz Sędzia del. WSA Jacek Czaja protokolant Jerzy Stelmaszuk po rozpoznaniu w dniu 11 sierpnia 2022 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 stycznia 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 670/18 w sprawie ze skargi M. Z. na uchwałę Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 18 stycznia 2018 r. nr 179/X/2018 w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania od uchwały w sprawie pozytywnego zaopiniowania zamiaru rozwiązania stosunku pracy postanawia: 1. uchylić zaskarżony wyrok; 2. odrzucić skargę.
Wyrokiem z dnia 11 stycznia 2019 r., sygn. akt II SA/Wa 670/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. Z. na uchwałę Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 18 stycznia 2018 r. nr 179/X/2018 w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożył Skarżący zaskarżając ten wyrok w całości i wniósł o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania WSA w Warszawie oraz zasądzenie kosztów na rzecz Skarżącego w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych
Zaskarżonemu orzeczeniu, na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm. zwana dalej "p.p.s.a."), zarzucił naruszenie:
1. art. 134 § 1 p.p.s.a. w związku z brakiem ustosunkowania się Sądu I instancji do podniesionych w skardze z dnia 12 marca 2018 r. zarzutów naruszenia przepisów tj. art. 2, art. 7 i art. 78 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (zwaną dalej Konstytucją) przyznających Stronie skarżącej prawo do sądu w sytuacji ewidentnego nadużycia prawa podmiotowego przez organy korporacyjne poprzez w pierwszej kolejności wydanie uchwały z dnia 28 września 2017 r. nr 257/X/207 z naruszeniem art. 19 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. - o radcach prawnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 75) następnie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania od niej, w sytuacji gdy - prawo do sądu nie może być rozumiane jedynie formalnie jako dostępność drogi sądowej w ogóle lecz jako możliwość prawnie skutecznej ochrony praw na drodze sądowej,
2. art. 134 § 1 p.p.s.a. w związku z brakiem ustosunkowania się Sądu I instancji do podniesionych w skardze z dnia 12 marca 2018 r. zarzutów naruszenia przepisów tj. art. 2 i 3 i art. 7 oraz art. 78 Konstytucji w związku z art. 6 i art. 7 i art. 8 i art. 84 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256; dalej: "k.p.a.") - stanowiących o podejmowaniu działań przez organy na zasadzie praworządności w sytuacji gdy organy korporacyjne również w sposób wyłączających transparentność postępowania z naruszeniem zasad państwa prawa nie ustaliły stanu faktycznego dającego podstawę do podjęcia uchwały z dnia 28 września 2017 r. nr 257/X/207 i podpisanie jej przez wizytator radcę prawnego Panią B. G., a uchwałę z dnia 11 stycznia 2019 r. przez drugą wizytator radcę prawnego Panią E. S.- K.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej Skarżący wskazał, że naruszenie przez Sąd I instancji wskazanych przepisów miało istotny wpływ na wynik sprawy poprzez brak rozważanie w tej indywidualnej sprawie czy przedmiotowe uchwały nie zostały wydanej z nadużyciem prawa podmiotowego. Złożenie zaś skargi kasacyjnej podyktowane jest koniecznością ochrony nie tylko subiektywnego ale także obiektywnego porządku prawnego. Nie leży bowiem w interesie ogólnym aby w obrocie prawnym funkcjonował akt tj. uchwała z dnia 28 września 2017 r. nr 257/X/207 dotknięty tak wieloma ciężkimi naruszeniami prawa.