Wniosek w przedmiocie przywrócenia stanu poprzedniego pasa drogowego oraz nałożenia kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Kuba po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej wniosku A. S. o wstrzymanie wykonania decyzji w sprawie ze skargi kasacyjnej A. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 17 grudnia 2007 r. sygn. akt VI SA/Wa 1948/07 w sprawie ze skargi A. S. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] sierpnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie przywrócenia stanu poprzedniego pasa drogowego oraz nałożenia kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia postanawia: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji

Uzasadnienie strona 1/2

Wyrokiem z dnia 17 grudnia 2007 r. o sygn. akt VI SA/Wa 1948/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargę A. S. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] sierpnia 2007 r., utrzymującą w mocy decyzję tego organu z dnia [...] czerwca 2007 r. w przedmiocie przywrócenia stanu poprzedniego pasa drogowego oraz nałożenia kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia.

W skardze kasacyjnej A. S. w oparciu o art. 61 § 3 w zw. z art. 193 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., powoływanej dalej jako p.p.s.a.) wniósł o wstrzymanie w całości wykonania decyzji w przedmiocie nałożenia na skarżącego kary pieniężnej w kwocie 17.110 zł z uwagi na poważne niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody oraz spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, które mogą mieć miejsce w przypadku wykonania orzeczenia w przedmiocie kary. W uzasadnieniu tego wniosku skarżący wskazał, że nałożona kara pieniężna jest znacznej wysokości, która nawet dla osób majętnych stanowi wyraźnie odczuwalną dotkliwość, tymczasem skarżący należy do drobnych przedsiębiorców, dla których konieczność "zamrożenia" takiej kwoty może oznaczać utratę płynności finansowej, a w konsekwencji także likwidację przedsiębiorstwa. W sytuacji gdy skarżący jest jedynym żywicielem rodziny, a dochody osiągane z prowadzonej działalności gospodarczej są jego wyłącznym źródłem przychodu, ewentualna likwidacja przedsiębiorstwa jest równoznaczna z utratą środków utrzymania skarżącego i jego rodziny. W piśmie z dnia [...] maja 2008 r. A. S. dodatkowo wyjaśnił, że prowadzi działalność gospodarczą pod firmą P. E. E.-I., z której w roku 2008 uzyskał dochód w wysokości 1.992,31 zł. Jednocześnie jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę przez S. sp. z o.o. i uzyskuje z tego tytułu miesięczny dochód w wysokości 616,39 zł netto. Na poparcie powyższych twierdzeń wnioskodawca przedłożył dokumenty dotyczące dochodów i stanu konta.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., powoływanej dalej jako p.p.s.a.) wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, jednakże - stosownie do art. 61 § 3 tej ustawy, po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub części zaskarżonej decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Sąd może wydać takie postanowienie tylko na wniosek skarżącego, w którym skarżący obowiązany jest wskazać okoliczności uzasadniające wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Do sądu należy natomiast dokonanie oceny czy wniosek zasługuje na uwzględnienie. Zadaniem Sądu jest znalezienie uzasadnienia dla istnienia bądź nieistnienia takich przesłanek, ale w interesie strony leży ich wskazanie.

Strona 1/2