Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Drachal Sędzia NSA Maria Jagielska (spr.) Sędzia WSA (del.) Stefan Kowalczyk po rozpoznaniu w dniu 20 października 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej wniosku R. G. o wykładnię wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 marca 2017 r. sygn. akt II GSK 302/17 w sprawie ze skargi kasacyjnej R. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 października 2016 r. sygn. akt VI SA/Wa 1421/16 w sprawie ze skargi R. G. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Miar z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na prowadzenie warsztatu w zakresie instalacji oraz sprawdzania tachografów cyfrowych postanawia: odmówić dokonania wykładni wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 marca 2017 r. sygn. akt II GSK 302/17
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 31 marca 2017 r. o sygn. akt
II GSK 302/17 (CBOSA) uwzględnił skargę kasacyjną R. G. i uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 października 2016 r. o sygn. akt VI SA/Wa 1421/16, zaskarżoną decyzję Prezesa Głównego Urzędu Miar z dnia [...] grudnia 2013 r. i poprzedzającą ją decyzję tego organu z dnia [...] października 2013 r. o cofnięciu zezwolenia na prowadzenie warsztatu w zakresie instalacji oraz sprawdzania tachografów cyfrowych oraz rozstrzygnął o kosztach postępowania sądowego.
Wnioskiem z dnia [...] lipca 2017 r. R. G., reprezentowany przez radcę prawnego, wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o wykładnię powyższego wyroku, wskazując, że powstały wątpliwości co do jego rozumienia w kontekście brzmienia art. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o systemie tachografów cyfrowych (Dz. U. Nr 180, poz. 1494 ze zm.), który stanowi, że o udzielonych bądź cofniętych zezwoleniach Prezes GUM niezwłocznie informuje w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej Głównego Urzędu Miar i co najmniej dwa razy w roku obwieszcza w Dzienniku Urzędowym Głównego Urzędu Miar.
Wnioskodawca wyjaśnił, że o fakcie udzielenia zezwolenia z dnia [...] sierpnia 2006 r., jak i jego późniejszym cofnięciu ogłoszono, odrębnie, w BIP i Dz. U. GUM.
Wnioskodawca stwierdził, że istnieją dwa sposoby wykładni wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 marca 2017 r. Pierwszy, z którego wynika, że wyrok nie ma wpływu na byt cofniętego zezwolenia, więc nie może być ono wykonywane i drugi, według którego uchylenie decyzji o cofnięciu zezwolenia spowodowało, iż zezwolenie to może być wykonywane, a jeżeli tak, ten fakt powinien być ogłoszony zgodnie z art. 14 ustawy o systemie tachografów cyfrowych w BIP i Dz. U. GUM.
Wnioskodawca podkreślił, że Prezes GUM zwrócił mu kartę warsztatową, co umożliwiło prowadzenie działalności objętej zezwoleniem, ale nie wydał żadnego aktu administracyjnego przywracającego zezwolenie i tego faktu stosownie nie ogłosił, zatem organ nie wykonał prawidłowo przedmiotowego wyroku. Uznał ponadto, że działanie organu naraża go na zarzut prowadzenia działalności bez zezwolenia, gdyż działalność objętą zezwoleniem może prowadzić tylko osoba legitymująca się kartą warsztatową i wobec której nie ogłoszono w BIP i Dz. U. GUM decyzji o cofnięciu zezwolenia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Wniosek o wykładnię wyroku nie mógł zostać uwzględniony.
Zgodnie z art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369; dalej: p.p.s.a.) sąd, który wydał wyrok, rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści. Postanowienie w tym przedmiocie sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym.
Uwzględnienie wniosku o wykładnię wyroku może nastąpić tylko wówczas, gdy istnieje rzeczywista wątpliwość co do stanowiska sądu zawarta w rozstrzygnięciu lub uzasadnieniu, ewentualnie gdy treść orzeczenia jest niejasna. Tymczasem zawarta w sentencji wyroku i jego uzasadnieniu ocena Naczelnego Sądu Administracyjnego żadnych wątpliwości nie nasuwa, nie można również zarzucić sformułowaniom sentencji orzeczenia jakiejkolwiek niejasności.