Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zofia Borowicz po rozpoznaniu w dniu 11 września 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej B. M. w przedmiocie odrzucenia skargi od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 marca 2007 r., sygn. akt V SA/Wa 523/07 w sprawie ze skargi B. M. na postanowienie Ministra Transportu z dnia 19 września 2006 r., Nr [...] w przedmiocie uznania zarzutów zgłoszonych w postępowaniu egzekucyjnym za nieuzasadnione postanawia: 1. oddalić skargę kasacyjną, 2. zwrócić skarżącemu nadpłaconą cześć wpisu od skargi kasacyjnej w kwocie 98 (dziewięćdziesiąt osiem) zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 12 marca 2007 r. sygn. akt V SA/Wa 523/07 odrzucił skargę B. M. na postanowienie Ministra Transportu z dnia 19 września 2006 r. Nr [...] w przedmiocie uznania zarzutów zgłoszonych w postępowaniu egzekucyjnym za nieuzasadnione z powodu nieuiszczenia wpisu stałego od skargi.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd podał, że pełnomocnik skarżącego złożył skargę na ww. postanowienie i w załączeniu zawarł wpis stały od skargi uiszczony w znakach opłaty sądowej. Odwołując się do treści art. 219 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej p.p.s.a.) Sąd wywiódł, że przepis ten wyraźnie określa w jaki sposób powinna być uiszczona opłata sądowa. Oczywiste więc jest, że uiszczenie opłaty nie może nastąpić w żadnej innej, nieprzewidzianej w tym przepisie formie. W związku z powyższym Sąd nie mógł uznać, że skarga została należycie opłacona i na podstawie art. 221 p.p.s.a. skargę odrzucił.
B. M. wniósł skargę kasacyjną na powyższe postanowienie, wnosząc o jego uchylenie w całości i o zasądzenie na jego rzecz od strony przeciwnej kosztów postępowania skargowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
W skardze kasacyjnej jej autor na podstawie art. 174 pkt 2 p.p.s.a. zarzucił zaskarżonemu postanowieniu naruszenie art. 231 i art. 233 p.p.s.a. oraz § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisów w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193) przez przyjęcie, iż w niniejszej sprawie należny wpis od skargi jest wpisem stałym, oraz § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. przez jego zastosowanie.
Skarżący przywołując treść art. 231 p.p.s.a. wywiódł, iż przepis ten ustanawia zasadę, w myśl której wpis stosunkowy jest pobierany w każdej sprawie, w której przedmiotem są należności pieniężne.
Z kolei przepis § 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. wydanego na podstawie upoważnienia zamieszczonego w art. 233 p.p.s.a. enumeratywnie wymienia przypadki, w których pobierany jest wpis stały bez względu na przedmiot zaskarżonego aktu lub czynności.
W pkt 1 tego paragrafu wymieniono także skargi na postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, egzekucyjnym i zabezpieczającym, stanowiąc, iż w takim przypadku pobiera się wpis stały w wysokości 100 zł.
W przekonaniu skarżącego przepis § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów może być jednak stosowany tylko w przypadkach, gdy zaskarżony akt nie podlega wpisowi stosunkowemu, a więc w przypadku, gdy przedmiotem zaskarżenia nie są należności pieniężne.
Jeżeli przedmiot zaskarżenia dotyczył należności pieniężnej winien być pobierany wpis stosunkowy w wysokości określonej w § 1 cyt. rozporządzenia. Inna wykładnia wskazanego przepisu rozporządzenia Rady Ministrów prowadzi wprost do naruszenia przepisów rangi ustawowej, a mianowicie art. 231 oraz art. 233 p.p.s.a., co jest niedopuszczalne.