Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Małgorzata Korycińska po rozpoznaniu w dniu 11 września 2006 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej G. S.A. z siedzibą w W. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 kwietnia 2006 r. sygn. akt VI SA/Wa 538/06 w zakresie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi G. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych z dnia 21 grudnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na odstąpienie wobec prezesa zarządu zakładu ubezpieczeń od obowiązku posiadania udowodnionej znajomości języka polskiego postanawia: oddalić skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 25 kwietnia 2006 r. o sygn. akt VI SA/Wa 538/06, odrzucił skargę G. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych z dnia 21 grudnia 2005 r. w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na odstąpienie wobec prezesa zarządu zakładu ubezpieczeń od obowiązku posiadania udowodnionej znajomości języka polskiego.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji podał, że w będącej przedmiotem skargi decyzji organ pouczył stronę skarżącą, iż przysługuje jej skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, którą należy wnieść w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia, za pośrednictwem Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych. Zaskarżoną decyzję doręczono pełnomocnikowi skarżącej spółki w dniu 30 grudnia 2005 r., a więc termin do wniesienia skargi do sądu administracyjnego upływał w dniu 30 stycznia 2006 r. Pomimo prawidłowego pouczenia skarżący wniósł skargę na decyzję Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych w dniu 27 stycznia 2006 r. (data nadania pisma w urzędzie pocztowym), kierując ją bezpośrednio na adres Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarga wpłynęła do Sądu w dniu 30 stycznia 2006 r. (data prezentaty Biura Podawczego WSA w Warszawie), a w dniu 6 lutego 2006 r. została przesłana za pośrednictwem urzędu pocztowego do właściwego organu, do którego wpłynęła w dniu 7 lutego 2006 r.
Przywołując te ustalenie Sąd, opierając się na treści art. 53 § 1 oraz art. 54 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej: p.p.s.a., stwierdził, że strona skarżąca wniosła skargę na decyzję Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych kierując ją (pomimo prawidłowego pouczenia) w sposób nieprawidłowy bezpośrednio na adres Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Następnie, już po upływie terminu do jej wniesienia, skarga wpłynęła do organu administracji.
Sąd uznał, że o zachowaniu terminu do wniesienia skargi, określonego w art. 53 § 1-3 p.p.s.a. decydowała data nadania skargi przez Sąd pod adresem właściwego organu administracji publicznej.
W ocenie Sądu, zastosowania w tej sprawie nie mógł mieć przepis art. 98 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1271 ze zm.), według którego w okresie dwóch lat od dnia wejścia w życie p.p.s.a. (a więc od dnia 1 stycznia 2004 r.) skargę wniesioną bezpośrednio do sądu administracyjnego, jeżeli wniesiona została w terminie określonym w art. 53 § 1 p.p.s.a., sąd administracyjny przekazuje organowi, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, ze skutkiem określonym w art. 54 § 1, a więc tak, jak gdyby została wniesiona za pośrednictwem tego organu. Dlatego też skarga podlegała odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 p.p.s.a.
W skardze kasacyjnej na to postanowienie G. S.A. wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.