Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Czesława Socha (spr.) Sędzia NSA Małgorzata Korycińska Sędzia NSA Zofia Przegalińska Protokolant Konrad Piasecki po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2012 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej E. Spółki z o.o. we W. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w P. z dnia 29 września 2011 r. sygn. akt II SA/Po 664/11 w sprawie ze skargi E. Spółki z o.o. we W. na czynności Naczelnika Urzędu Celnego w P. z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...] i [...] kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie wyrejestrowania automatu do gier o niskich wygranych postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie zdanie odrębne
Postanowieniem z dnia 29 września 2011 r., o sygnaturze II SA/Po 664/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w P. odrzucił skargi E. Spółki z o.o. we W. na czynności Naczelnika Urzędu Celnego w P. z dnia [...] kwietnia 2011 r., nr [...] oraz z dnia [...] kwietnia 2011 r., nr [...] w przedmiocie wyrejestrowania automatu do gier o niskich wygranych.
Sąd I instancji uznał, że skargi Spółki E. na informacje Naczelnika Urzędu Celnego w P. o stwierdzeniu utraty ważności poświadczenia rejestracji automatów do gier o niskich wygranych oraz o czynności wyrejestrowania tych automatów, nie podlegają właściwości rzeczowej sądów administracyjnych wynikającej z art. 3 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270, zwanej dalej: p.p.s.a.). W ocenie Sądu, informacja o utracie ważności poświadczenia rejestracji automatu nie rodziła żadnych obowiązków po stronie Spółki i mogła być oceniana jako forma realizacji przez organ ciążącego na nim obowiązku informowania strony o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków w związku z działalnością prowadzoną na mocy decyzji administracyjnej. W odniesieniu do czynności wyrejestrowania automatów do gier z Krajowego Rejestru Automatów do Gier, Sąd zauważył, że i ta czynność nie rodziła pierwotnie żadnych obowiązków po stronie Skarżącej. Stanowiła wyłącznie konsekwencję przyjęcia przez organ, iż z mocy prawa doszło do utraty ważności poświadczenia rejestracji wskazanych automatów. W ocenie Sadu I instancji, skoro ewentualna utrata uprawnienia do eksploatacji na terytorium Polski określonego automatu do gier, w stosunku do którego utraciło ważność poświadczenie rejestracji, wynika wprost z przepisów prawa to organ nie był uprawniony do podejmowania jakichkolwiek działań o władczym charakterze. Wobec powyższego Sąd w oparciu o art. 58 § 1 pkt 1 i § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi skargi odrzucił.
Skargą kasacyjną E. Spółka z o.o. we W. zaskarżyła powyższe postanowienie w całości zarzucając mu naruszenie przepisów prawa materialnego oraz mające istotny wpływ na wynik sprawy naruszenie przepisów postępowania. Domagała się uchylenia zaskarżonego postanowienia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji oraz zasądzenia kosztów postępowania według norm przepisanych. Zarzut naruszenia prawa materialnego dotyczył naruszenia § 1 pkt 2, § 7, § 9, § 10 ust. 1 - 5 oraz § 15 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie warunków urządzania gier i zakładów wzajemnych; art. 15 b ust. 4, 16 pkt 2, art. 24 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych; art. 129 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych. Ponadto zarzucono naruszenie: art. 2, art. 7, art. 20, art. 22, art. 45 ust. 1, art. 87 ust. 1 i art. 92 ust. 1 Konstytucji RP. Zarzut naruszenia przepisów postępowania odnosił się do naruszenia art. 3 § 2 pkt 4, art. 58 § 1 pkt 1 i 6, art. 141 § 4 oraz art. 163 § 2 ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.