Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Maria Jagielska po rozpoznaniu w dniu 5 sierpnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. Ś. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 17 lutego 2021 r. sygn. akt II SA/Bd 1040/20 w sprawie ze sprzeciwu M. Ś. od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Włocławku z dnia [...] września 2020 r. nr [...] w przedmiocie lokalizacji nowego zjazdu publicznego w pasie drogi powiatowej postanawia oddalić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z 17 lutego 2021 r. (sygn. akt II SA/Bd 1040/20) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy (dalej zwany "WSA"), działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 64b § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.; dalej zwanej "ppsa"), odrzucił sprzeciw M. Ś. (dalej zwanego "Wnoszącym sprzeciw") od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Włocławku z [...] września 2020 r., którą uchylono w całości decyzję Zarządu Dróg Powiatowych w [...] (działającego z upoważnienia Zarządu Powiatu w [...]) z [...] lipca 2020 r. (którą odmówiono D. S.A. wydania decyzji zezwalającej na lokalizację nowego zjazdu publicznego w pasie drogi powiatowej nr 2220C ul. [...] w miejscowości [...]) oraz sprawę przekazano do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. Ponadto WSA zwrócił Wnoszącemu sprzeciw uiszczony wpis sądowy od sprzeciwu.
WSA uznał, że sprzeciw podlegał odrzuceniu jako niedopuszczalny, ponieważ został wniesiony przez osobę w sposób oczywisty do tego nielegitymowaną w rozumieniu art. 64a ppsa.
W ocenie WSA, według art. 64a ppsa legitymację do wniesienia sprzeciwu ma "strona", ale w tym przypadku rozumiana nie jako strona postępowania sądowego, ale wyjątkowo jako strona postępowania administracyjnego zakończonego zaskarżoną decyzją kasacyjną. Z kolei katalog stron tego postępowania będzie zależeć od regulacji mających zastosowanie w niniejszej sprawie, a więc np. art. 28 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 256; dalej zwanej "kpa") oraz art. 29 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 470 ze zm.).
WSA stwierdził, że sprzeciw w trybie art. 64a ppsa może wnieść każdy podmiot, który spełnia kryterium strony w danym postępowaniu administracyjnym ze względu na jego przedmiot (z reguły: ma interes prawny). Sprzeciw może zatem wnieść formalnie rozumiana strona postępowania administracyjnego, a więc osoba z kręgu podmiotów, które brały bądź ewentualnie formalnie powinny brać udział w postępowaniu administracyjnym. WSA zaznaczył przy tym, że zgodnie z art. 64b § 1 ppsa odpowiednie zastosowanie znajduje art. 50 § 1 i 2 ppsa, który określa krąg podmiotów uprawnionych do wniesienia skargi, wskazując m.in., że takim uprawnionym jest każdy, kto ma w tym interes prawny. Zatem wnoszący sprzeciw, o którym mowa w pierwszym zdaniu art. 50 § 1 w zw. z art. 64b § 1 ppsa, musi mieć w złożeniu sprzeciwu interes prawny rozumiany jako istnienie związku między sferą jego indywidualnych praw i obowiązków a zaskarżonym aktem lub czynnością. Sprzeciw może bowiem dotyczyć tylko jego "własnej sprawy administracyjnej".
Zdaniem WSA, z przepisów ustawy o drogach publicznych nie wynika, aby przymiot strony w postępowaniu administracyjnym w sprawie lokalizacji zjazdu z drogi publicznej służył innym podmiotom niż właściciel lub użytkownik gruntów przyległych do drogi publicznej. W postępowaniu tym nie ma natomiast miejsca dla innych podmiotów, w tym właścicieli sąsiednich nieruchomości - podmioty te mają zagwarantowane prawo udziału w innych postępowaniach, w toku procesu inwestycyjnego, tj. w postępowaniu w sprawie wydania pozwolenia na budowę. WSA stwierdził, że stanowisko to zostało wyrażone m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 lutego 2014 r. (sygn. akt I OSK 1738/12) i jest ono ugruntowane w orzecznictwie sądów administracyjnych.