Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Gabriela Jyż po rozpoznaniu w dniu 12 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Spółki A od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 lutego 2015 r. sygn. akt VI SA/Wa 2036/14 w sprawie ze skargi Spółki A na decyzję Przewodniczącego Krajowe Rady Radiofonii i Telewizji z dnia [...] kwietnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie udzielania koncesji na rozpowszechnianie programu telewizyjnego oraz ustalenia opłaty postanawia: podjąć zawieszone postępowanie
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 6 grudnia 2016 r., wydanym na rozprawie, zawiesił z urzędu postępowanie w sprawie skargi kasacyjnej Spółki A od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 lutego 2015 r., oddalającego skargę wymienionej spółki na decyzję Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia [...] kwietnia 2014 r., w przedmiocie udzielenia koncesji na rozpowszechnianie programu telewizyjnego oraz ustalenia opłaty. Naczelny Sąd Administracyjny zawieszając postępowanie w sprawie, w oparciu o art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej: p.p.s.a.), miał na uwadze wniosek pełnomocnika skarżącej kasacyjnie spółki o zawieszenie postępowania kasacyjnego z uwagi na skierowanie przez spółkę do Trybunału Konstytucyjnego wniosku o zbadanie zgodności z Konstytucją RP przepisów mających zastosowanie w sprawie, gdzie sprawa została zarejestrowane przez Trybunał pod sygnaturą Ts 405/15.
Naczelny Sąd Administracyjny z urzędu powziął wiadomość, że Trybunał Konstytucyjny postanowieniem z dnia 20 stycznia 2017 r., w sprawie o podanej sygnaturze, po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Spółki A, odmówił nadania dalszego biegu skardze. Ponadto wywiedzione przez spółkę zażalenie na wymienione postanowienie TK nie zostało uwzględnione.
W takim stanie sprawy, a więc w sytuacji odmowy nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej Spółki A w sprawie zgodności art. 40 ust. 1, 2 i 6 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz.U. z 2011 r., Nr 43, poz. 226 ze zm.) z art. 217 w zw. z art. 2, art. 22, art. 32 i art. 190 ust. 4 Konstytucji RP oraz art. 151 § 1 pakt 2 w zw. z art. 145a K.p.a. z art. 2 i art. 190 ust. 4 Konstytucji RP, a także w sytuacji nieuwzględnienia zażalenia na wymienione postanowienie TK z dnia 20 stycznia 2017 r., ustała przyczyna, która legła u podstaw zawieszenia postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawie skargi kasacyjnej Spółki A od wyroku WSA w Warszawie z dnia 11 lutego 2015 r., sygn. akt VI SA/Wa 2036/14.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, w oparciu o art. 128 § 1 pkt 4 w zw. z art. 193 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.