Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Myślińska po rozpoznaniu w dniu 5 października 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej E. Sp. z o.o. z siedzibą we W. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 5 lipca 2010 r., sygn. akt III SA/Gl 1370/10 w sprawie ze skargi E. Sp. z o.o. z siedzibą we W. na czynności kontrolne Naczelnika Urzędu Celnego w Cz. z dnia [...] lutego 2010 r. w przedmiocie gier losowych postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 5 lipca 2010 r., sygn. akt III SA/Gl 1370/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. odrzucił skargę E. Sp. z o.o. z siedzibą we W. na czynności kontrolne Naczelnika Urzędu Celnego w C. udokumentowane protokołem z dnia [...] lutego 2010 r., nr [...], w przedmiocie gier losowych, z następującym uzasadnieniem.
Pismem z dnia 17 maja 2010 r. E. Sp. z o.o. we W. wniosła skargę zaskarżając czynność kontrolną udokumentowaną protokołem z [...] lutego 2010 r. polegającą na przeprowadzeniu gry kontrolnej w trybie eksperymentu, w celu odtworzenia możliwości gry na automacie o niskich wygranych.
Pismem z 31 maja 2010 r., strona skarżąca została wezwana do usunięcia braków formalnych skargi pod rygorem jej odrzucenia poprzez złożenie dokumentu określającego umocowanie do reprezentowania strony skarżącej przez osoby podpisane pod skargą - np. aktualny na dzień podpisania skargi odpis z Krajowego Rejestru Sądowego. Sąd pouczył stronę również, że zamiast oryginału dokumentu może złożyć odpis dokumentu, jeżeli jego zgodność z oryginałem została poświadczona przez notariusza albo przez występującego w sprawie pełnomocnika strony będącego adwokatem, radcą prawnym, rzecznikiem patentowym lub doradcą podatkowym.
W dniu 14 czerwca 2010 r. skarżąca Spółka nadesłała odpis z Krajowego Rejestru Sądowego, uwierzytelniony przez radcę prawnego M. M., nie nadsyłając jednocześnie pełnomocnictwa dla tej osoby do występowania w jej imieniu w sprawie.
Odrzucając skargę Sąd wskazał, że godnie z art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) dalej: p.p.s.a. Sąd odrzuci skargę, jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego. Art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. daje sądowi uprawnienie do takiego samego rozstrzygnięcia, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie jej braków formalnych.
W ocenie Sądu w sprawie doszło do kumulacji wspominanych dwóch przesłanek odrzucenia skargi. Zgodnie bowiem z art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. sądy te są właściwe w sprawach skarg na te czynności lub akty zakresu administracji publicznej (niebędące decyzjami lub postanowieniami), które dotyczą uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Tymczasem strona zaskarżyła czynność kontrolną, która nie wiąże się z żadnym, skonkretyzowanym w ustawie, uprawnieniem lub obowiązkiem, jakkolwiek może prowadzić do wydania decyzji administracyjnej w postaci cofnięcia koncesji, która to jednak decyzja będzie przedmiotem kontroli sądu administracyjnego z mocy art. 3 § 2 pkt 1 p.p.s.a., w odrębnym postępowaniu jeżeli strona takowe postępowanie zainicjuje.
Sąd wskazał równie, że Spółka w niewłaściwy sposób uzupełniła braki formalne skargi. Przepis art. 48 § 3 p.p.s.a., o treści którego to przepisu strona była pouczona, nie pozostawia wątpliwości, że odpis każdego dokumentu, jakim posługuje się strona (w tym wyciągu z Krajowego Rejestru Sądowego, potwierdzającego legitymacje osoby podpisanej pod skargą do reprezentowania strony) może uwierzytelnić tylko ten adwokat, radca prawny, doradca podatkowy lub rzecznik patentowy, który jest zarazem pełnomocnikiem strony. W ocenie Sądu skoro radca prawny, który uwierzytelnił nadesłany odpis nie legitymował się pełnomocnictwem to nie można uznać, że braki formalne w tym zakresie zostały uzupełnione.