Zażalenie od postanowienia WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr 1401/PDF
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jerzy Rypina, , , po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia M. M. w przedmiocie wyłączenia sędziego WSA Piotra Przybysza od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 kwietnia 2016 r. sygn. akt III SA/Wa 3098/14 w sprawie ze skargi M. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 kwietnia 2014 r. nr 1401/PDF-II/4117-30/14/KWI w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów postanawia oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6112 Podatek dochodowy od osób fizycznych, w tym zryczałtowane formy opodatkowania
Inne orzeczenia z hasłem:
Wyłączenie sędziego
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 4 kwietnia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (sygn. akt III SA/Wa 3098/14) oddalił wniosek M. M. o wyłączenie sędziego WSA Piotra Przybysza w sprawie z jego skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 kwietnia 2014 r. w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu.

Sąd pierwszej instancji wyjaśnił, że skarżący na rozprawie przed tym Sądem w dniu 9 marca 2016 r. złożył do protokołu rozprawy wniosek o wyłączenie od orzekania w niniejszej sprawie sędziego WSA Piotra Przybysza. Powyższy wniosek nie został uzasadniony. Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, że z uwagi na nieuzasadnienie wniosku nie zasługiwał on na uwzględnienie. Ponadto jak wynika z oświadczenia z dnia 15 marca 2016 r., złożonego przez sędziego WSA Piotra Przybysza, nie łączą go ze skarżącym, ani jego pełnomocnikiem, stosunki, o których mowa w przepisach art. 18 i 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.), dalej: p.p.s.a.

Strona wniosła zażalenie na postanowienie Sądu. Wskazała w nim, że Sąd naruszył art. 133 § 1 p.p.s.a. w związku z art. 166 p.p.s.a. poprzez wydanie rozstrzygnięcia bez rozważenia wszelkich okoliczności w sprawie. W jej ocenie naruszono również art. 19 p.p.s.a. poprzez jego niezastosowanie, które skutkowało odmową uwęglenia wniosku. W uzasadnieniu wskazał, że przyczyn konieczności wyłączenia od orzekania wskazanego sędziego upatruje w tym, że na rozprawie, sędzia ten nie uwzględnił wniosku o odroczenie rozprawy z uwagi na brak możliwości zapoznania się pełnomocnika strony z aktami sprawy. Pełnomocnik został ustanowiony w sprawie w dniu 7 marca 2016 r. i w tym samym dniu odbyła się rozprawa.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne.

Wyłączenie sędziego od orzekania w sprawie może nastąpić z mocy samej ustawy (art. 18 p.p.s.a.), bądź też na wniosek strony lub żądanie sędziego (art. 19 p.p.s.a.). W pierwszym ze wskazanych przypadków przyczyny wyłączenia sędziego zostały enumeratywnie wymienione, a zatem tworzą one katalog zamknięty, co wyłącza możliwość stosowania wykładni rozszerzającej. Natomiast na wniosek strony (bądź na żądanie sędziego) sąd wyłącza sędziego, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w sprawie. Stosownie zaś do treści art. 20 p.p.s.a., strona składająca wniosek obowiązana jest wskazać oraz uprawdopodobnić przyczyny wyłączenia. Na stronie spoczywa zatem obowiązek wskazania przyczyny wyłączenia oraz powołania okoliczności lub dowodów uprawdopodobniających istnienie tej przyczyny.

Podkreślić należy, że o wyłączeniu sędziego nie może decydować subiektywne przekonanie strony o jego stronniczości i niesprawiedliwości. Zarzuty dotyczące niewłaściwego, zdaniem skarżącego, sposobu orzekania przez sędziego w konkretnym postępowaniu mogą być podnoszone w ramach przysługujących tam środków zaskarżenia. Nie stanowią natomiast przesłanki do wyłączenia sędziego w innej sprawie. Przyczyny wyłączenia, które powinny zostać uprawdopodobnione we wniosku o wyłączenie sędziego, to wyłącznie przyczyny, na które wskazują art. 18 i 19 p.p.s.a.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6112 Podatek dochodowy od osób fizycznych, w tym zryczałtowane formy opodatkowania
Inne orzeczenia z hasłem:
Wyłączenie sędziego
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej