Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA: Jolanta Sokołowska po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia K. G. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 sierpnia 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 1310/18 którym pozostawiono wniosek o wyłączenie sędziego z dnia 25 czerwca 2018 r. bez rozpoznania w sprawie ze skargi K. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Siedlcach z dnia 22 marca 2018 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w łącznym zobowiązaniu pieniężnym za 2018 r. postanawia oddalić zażalenie.
Zarządzeniem z dnia 31 sierpnia 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 1310/18, Przewodniczący Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie pozostawił bez rozpoznania wniosek K. G. z dnia 25 czerwca 2018 r. o wyłączenie sędziego w sprawie ze skargi skarżącego na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Siedlcach z dnia 22 marca 2018 r. w przedmiocie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w łącznym zobowiązaniu pieniężnym za 2018 r.
Sąd wyjaśnił, że skarżący złożył skargę na ww. decyzję SKO, a następnie pismem z 25 czerwca 2018 r. zawnioskował o wyłączenie sędziów, którzy orzekali w jego sprawach od 2000 r. do 2018 r.
Zarządzeniem z 6 lipca 2018 r. wezwano skarżącego do uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez wskazanie z imienia i nazwiska sędziów, których wniosek dotyczy, jak też o wskazanie i uprawdopodobnienie przyczyn wyłączenia, w terminie 7 dni od doręczenia niniejszego wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. Przesyłka zawierająca powyższe wezwanie została doręczona dorosłemu domownikowi w dniu 13 lipca 2018 r., co wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru (k. 80 akt sądowych).
Pismem z 13 lipca 2018 r. skarżący wskazał, że wnosi o wyłączenie sędziów, którzy rozpatrywali jego sprawy od 1999 r. do 2018 r.
Wskazywanym na wstępie zarządzeniem Przewodniczący Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego pozostawił bez rozpoznania wniosek skarżącego, wyjaśniając, że pomimo prawidłowego wezwania do uzupełnienia braków formalnych wniosku, skarżący tego nie uczynił. W złożonym 13 lipca 2018 r. piśmie wskazał jedynie, że wnosi o wyłączenie sędziów, którzy rozpatrywali jego sprawy od 1999 r. do 2018 r. Sąd uznał, że skarżący nie uzupełnił braków wniosku, ponieważ nie wskazał konkretnych sędziów, o których wyłączenie wnosi. Niewskazanie sędziego z imienia i nazwiska czyni niemożliwym rozpoznanie wniosku o wyłączenie sędziego. Skarżący nie uprawdopodobnił również przyczyn uzasadniających wniosek o wyłączenie sędziego. Z powyższych względów wniosek o wyłączenie sędziego Sąd pozostawił bez rozpoznania.
Na powyższe zarządzenie skarżący złożył zażalenie, wnosząc o jego uchylenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zaskarżone zarządzenie odpowiada prawu. Stwierdzono w nim prawidłowo, że w rozpatrywanej sprawie ziściła się przesłanka pozostawienia wniosku skarżącego bez rozpoznania. Zgodnie z art. 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.; dalej jako: "P.p.s.a.") Sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli między nim a jedną ze stron lub jej przedstawicielem zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, że mógłby wywołać wątpliwości co do bezstronności sędziego. Ponadto zgodnie z art. 20 § 1 P.p.s.a., wniosek o wyłączenie sędziego strona zgłasza na piśmie lub ustnie do protokołu posiedzenia w sądzie, w którym sprawa się toczy, uprawdopodabniając przyczyny wyłączenia. Oprócz elementów formalnych wymienionych w art. 46 P.p.s.a. wniosek o wyłączenie sędziego musi zawierać: a) wskazanie sędziego, którego przedmiotowe żądanie dotyczy, b) podanie przyczyny uzasadniającej wyłączenie, c) uprawdopodobnienie tej przyczyny wyłączenia przez wskazanie dowodów, które mają czynić prawdopodobnymi okoliczności podane przez stronę. Jeżeli wniosek nie zawiera elementów, o których mowa w powołanym przepisie, sąd wzywa stronę do uzupełnienia wniosku w trybie art. 49 § 1 P.p.s.a., pod rygorem pozostawienia go bez rozpoznania. Natomiast w myśl art. 49 § 2 zdanie 1 P.p.s.a., jeżeli strona nie uzupełniła lub nie poprawiła pisma w terminie, przewodniczący zarządza pozostawienie pisma bez rozpoznania. W konsekwencji, nieuzupełnienie przez skarżącego braku formalnego wniosku o wyłączenie sędziów, obligowało Przewodniczącego Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie do pozostawienia takiego wniosku bez rozpoznania.
Mając na uwadze powyżej przedstawioną argumentację, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 1 i 2 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.