Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA: Stefan Babiarz po rozpoznaniu dnia 5 lutego 2019 r. zażalenia V. P. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego z dnia 4 lipca 2018 r., sygn. akt I SA/Gd 642/18 w sprawie ze skargi V. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku z dnia 3 stycznia 2018r., nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości łącznego zobowiązania pieniężnego za 2016 r. postanawia: oddalić zażalenie.
1. V. P.(zwana dalej skarżącą) wniosła skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku z dnia 3 stycznia 2018 r., którą to decyzją SKO utrzymało w mocy decyzję organu I instancji, która ustaliła skarżącej wysokość łącznego zobowiązania pieniężnego za 2016 r. na kwotę
23.898 zł.
2. W wyniku wniesionej skargi skarżąca została zarządzeniem wezwana do uiszczenia wpisu sądowego (karta nr 2). Sąd wskazał, że skoro kwestionowana wysokość podatku wynosi 23.898 zł, to wpis stosunkowy wynosi 717 zł.
W zarządzeniu wskazano podstawę prawną wezwania, określono termin do dokonania wpisu.
3. W zażaleniu skarżąca podniosła, że sprawa dotyczy "obowiązku" zapłacenia podatku, a nie "konkretnej kwoty". Zatem wpis powinien zostać ustalony nie na podstawie § 1 tego rozporządzenia, tylko § 2, który stanowi, że: § 2. 1. Wpis stały bez względu na przedmiot zaskarżonego aktu lub czynności wynosi w sprawach: 2) skarg na akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa - 200 zł". Zdaniem skarżącej § 2.1. jest przepisem lex specialis wobec § 1, który mówi o wpisie stosunkowym.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw i dlatego podlega oddaleniu.
4. Sprawa rozpoznawana na skutek skargi od decyzji ustalającej wysokość zobowiązania pieniężnego dotyczy określonej kwoty pieniężnej, dlatego należy pobrać wpis stosunkowy, a nie stały. Gdyby przyjąć stanowisko skarżącego, to każda sprawa w sądzie w istocie dotyczy praw i obowiązków, zatem od każdej sprawy powinien być wówczas pobrany wpis stały w wysokości 200 zł. Tak jednak nie jest. Ustawodawca różnicuje wysokość wpisu. Wbrew twierdzeniom strony to właśnie przepis dotyczący sprawy, w której sporna jest określona suma pieniężna jest przepisem bardziej szczegółowym, dookreślającym przedmiot sprawy w porównaniu do ogólnego wskazania "obowiązek" zapłaty podatku. Zatem to nie § 2 rozporządzenia jest przepisem szczegółowym, a § 1. Paragraf 1 rozporządzenia lepiej oddaje przedmiot sporu zatem bez wątpliwości wpis jest wpisem stosunkowym. O rodzaju wpisu sądowego decyduje w zasadzie charakter sprawy, w której wniesiono skargę, a dokładnie to, czy przedmiot skargi - a więc rozstrzygnięcie organu - wiąże się z określonymi świadczeniami pieniężnymi. Jeżeli tak jest, to w sprawie powinien zostać pobrany wpis stosunkowy.
Natomiast w sytuacji, gdy skarga nie dotyczy aktu powiązanego z należnością pieniężną, należy pobrać wpis stały. Nadal jednak otwarta pozostaje kwestia sposobu ustalania związku zaskarżonego aktu z należnością pieniężną, a właściwie ustalenie, kiedy akt obejmuje daną należność pieniężną. Wpis stosunkowy powinien zostać pobrany od skargi na akt, który w sposób bezpośredni wiąże się z należnością pieniężną. Bezpośredni związek między należnością pieniężną a obejmującym ją aktem zachodzi wtedy, gdy w danym akcie organ konkretyzuje (z reguł określa wysokość) tę należność (postanowienie NSA z dnia 22 grudnia 2008 r., I FZ 505/08, LEX nr 564250).