Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA : Aleksandra Wrzesińska- Nowacka po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia J. T. na zarządzenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 16 września 2010 r. sygn. akt I SA/Gd 957/10 w przedmiocie wpisu od skargi w sprawie ze skargi D. T. i J. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w G. z dnia 14 lipca 2010 r. sygn. akt [...] w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2010 r. postanawia oddalić zażalenie.
Zarządzeniem z dnia 16 września 2010 r., sygn. akt I SA/Gd 957/10, Przewodniczący Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku wezwał D. T. i J. T. do uiszczenia wpisu sądowego od skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w G. z dnia 14 lipca 2010 r. w kwocie 100 zł. Jako podstawę prawną zarządzenia wskazano art. 220 § 1 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U., Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej jako: p.p.s.a.) oraz § 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193, ze zm., dalej jako: rozporządzenie).
W zażaleniu skierowanym do Naczelnego Sądu Administracyjnego skarżący wniósł o uchylenie w całości tego zarządzenia. Podniósł, że wpis został już dokonany i wielokrotne pobieranie opłat za jedną sprawę byłoby nieetyczne i niezgodne z prawem. Sprawa w ocenie skarżącego dotyczy próby wyłudzenia pieniędzy od podatnika polegającej na wykreowaniu nieistniejącej podstawy opodatkowania. Sprawę tę skarżący przekazał Wojewódzkiemu Sądowi w Gdańsku do załatwienia i wniósł opłatę tytułem wpisu w kwocie 100 zł w dniu 5 października 2009 r. i 24 listopada 2009 r. kolejne 100 zł jako tzw. opłatę kancelaryjną za nadesłanie odpisu orzeczenia w sprawie I SA/Gd 669/09.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 230 § 1 p.p.s.a. od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały. Pismem takim jest m.in. skarga (art. 230 § 2 p.p.s.a.). Na podstawie art. 231 p.p.s.a. wpis stosunkowy pobiera się w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne, a więc w takich, w których rozstrzygnięcie organu wiąże się z powstaniem uprawnienia do otrzymania określonej kwoty pieniężnej bądź powstaniem obowiązku jej zapłaty. W innych sprawach pobiera się wpis stały. Wysokość wpisów sądowych w sprawach rozpatrywanych przed sądami administracyjnymi została uregulowana rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.).
§ 1 rozporządzenia stanowi, że wpis stosunkowy zależy od wysokości należności pieniężnej objętej zaskarżonym aktem. W sprawach, w których należność ta nie przekracza 10 000 zł wynosi on 4 % tej kwoty, jednak nie mniej niż 100 zł (§ 1 pkt 1 rozporządzenia). W niniejszej sprawie wpis został określony prawidłowo na 100 zł, sprawa dotyczy bowiem decyzji określającej zobowiązanie podatkowe w podatku rolnym i leśnym w kwocie 370 zł.
Zgodnie z art. 220 § 1 p.p.s.a. sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. Przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania. W razie bezskutecznego upływu tego terminu przewodniczący wydaje zarządzenie o pozostawieniu pisma bez rozpoznania, a w przypadku skargi, skargi kasacyjnej, zażalenia, skargi o wznowienie postępowania, od których mimo wezwania wpis nie został uiszczony odrzuca je sąd (art. 220 § 3 p.p.s.a.). Opłatę sądową należy uiścić przy wniesieniu do sądu pisma podlegającego opłacie - art. 219 p.p.s.a.
Stosownie do art. 239 p.p.s.a. nie mają obowiązku uiszczenia kosztów sądowych:
1) strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach:
a) z zakresu pomocy i opieki społecznej,
b) dotyczących statusu bezrobotnego, zasiłków oraz innych należności i uprawnień przysługujących osobie bezrobotnej,
c) dotyczących chorób zawodowych, świadczeń leczniczych oraz świadczeń rehabilitacyjnych,
d) ze stosunków pracy i stosunków służbowych,
e) z zakresu ubezpieczeń społecznych,
f) z zakresu powszechnego obowiązku obrony;
2) prokurator i Rzecznik Praw Obywatelskich;
3) kurator strony wyznaczony przez sąd orzekający lub przez sąd opiekuńczy dla danej sprawy;
4) strona, której przyznane zostało prawo do pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym (prawo pomocy), w zakresie określonym w prawomocnym postanowieniu o przyznaniu tego prawa.
Skarżący nie spełnia żadnego w wyżej wymienionych warunków. Fakt, że uiścił wpis od skargi i opłatę kancelaryjną w innej sprawie, wszczętej inną skargą i -jak wynika z korespondencji załączonej do niniejszej sprawy - wynik tego postępowania nie był dla niego korzystny, nie oznacza, że nie jest on zobowiązany do dokonania wpisu w innej sprawie, wszczętej kolejną skargą na kolejną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. art. 197 § 2 p.p.s.a orzekł jak w sentencji.