Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA: Tomasz Zborzyński po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia A. S.A. z siedzibą w Warszawie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 stycznia 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 1304/16 w przedmiocie odrzucenia wniosku o zawieszenie postępowania egzekucyjnego oraz wniosku o wstrzymanie postępowania egzekucyjnego w sprawie ze skargi A. S.A. z siedzibą w Warszawie na postanowienie Ministra Finansów z dnia 05 lutego 2016 r., nr [...] w przedmiocie skargi na czynności egzekucyjne postanawia: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 30 stycznia 2016 r., sygn. akt III SA/Wa 1304/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił wniosek A. S.A.
z siedzibą w W. (dalej jako: "skarżąca") o zawieszenie postępowania egzekucyjnego oraz wniosek o wstrzymanie postępowania egzekucyjnego w sprawie ze skargi na postanowienie Ministra Finansów z dnia 05 lutego 2016 r. w przedmiocie skargi na czynności egzekucyjne.
W uzasadnieniu orzeczenia odwołując się do treści art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej: P.p.s.a.) wyjaśnił, że sąd administracyjny nie ma prawnej możliwości udzielania ochrony tymczasowej stronie, która wnosi o wstrzymanie postępowania egzekucyjnego, bądź o zawieszenie postępowania egzekucyjnego, prowadzonego w myśl przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r.
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2012 r., poz. 1015 ze zm., dalej: u.p.e.a.). Sądy administracyjne są właściwe do orzekania w przedmiocie wstrzymania wykonania zaskarżonych do nich orzeczeń organów administracji, natomiast wniosek o wstrzymanie egzekucji administracyjnej nie ma podstawy prawnej w przepisach normujących postępowanie przed tymi sądami.
Sąd administracyjny nie jest ani organem egzekucyjnym, ani organem nadzoru i przez to nie jest właściwy do wydania orzeczeń merytorycznych, które mogą zapadać tylko w toku postępowania administracyjnego, w tym wypadku postępowania egzekucyjnego w administracji. Sądy administracyjne nie mają bowiem kompetencji do zastępowania administracji publicznej, a jedynie sprawują kontrolę jej działalności stosownie do treści art. 3 P.p.s.a. (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 września 2015 r., II FZ 601/15, dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie internetowej www.orzeczenia.nsa.gov.pl).
W zażaleniu na powyższe postanowienie skarżąca wniosła o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, ewentualnie o zmianę postanowienia i wydanie orzeczenia zgodnego z wnioskiem. W uzasadnieniu przedstawiła okoliczności, które jej zdaniem przemawiają za wstrzymaniem postępowania egzekucyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Przepis art. 61 § 3 P.p.s.a. stanowi, że po przekazaniu skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach w granicach tej samej sprawy.