Wniosek w przedmiocie zwolnienia z opłaty skarbowej od wniesionego odwołania
Tezy

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej /t.j. Dz.U. 2004 nr 253 poz. 2532 ze zm./ organem podatkowym właściwym w sprawie opłaty skarbowej jest m.in. prezydent miasta. Organem właściwym miejscowo w sprawie opłaty od podań /a do nich zalicza się odwołanie/ jest organ podatkowy właściwy ze względu na siedzibę organu, który przyjął podanie. Bez znaczenia jest okoliczność, że podanie /odwołanie/ przyjęto w ośrodku zamiejscowym Izby Skarbowej, ponieważ ta miejscowość nie jest siedzibą organu, o którym mowa w art. 13 ust. 2 ww. ustawy.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 3 stycznia 2006 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej wniosku Prezydenta Miasta O. z dnia 23 czerwca 2005 r. (...) o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta E. a Prezydentem Miasta O. dotyczącego organu podatkowego właściwego do rozstrzygnięcia podania Zbigniewa S. w przedmiocie zwolnienia z opłaty skarbowej od wniesionego odwołania postanawia: wskazać Prezydenta Miasta O. jako organ właściwy do rozpoznania sprawy.

Uzasadnienie

Prezydent Miasta O. wystąpił na podstawie art. 19 par. 1 pkt 6 Ordynacji podatkowej do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. o rozstrzygnięcie sporu z Prezydentem Miasta E. dotyczącego właściwości w sprawie rozstrzygnięcia podania Zbigniewa S. o zwolnienie z opłaty skarbowej od odwołania od decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w O.

SKO uznało, że jest niewłaściwe w tej sprawie, gdyż nie jest "wspólne" dla pozostających w sporze organów, wobec czego, na podstawie art. 170 par. 1 Ordynacji podatkowej przekazało sprawę do załatwienia, według właściwości, Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w O.

Z kolei WSA przekazał sprawę Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu, który - stosownie do art. 15 par. 1 pkt 4 w zw. z art. 4 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi jest wyłącznie właściwy do rozpoznania sporu o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Na wstępie należy wyjaśnić, że sądy administracyjne nie są organami, o których mowa w art. 170 Ordynacji podatkowej. W tej sytuacji SKO, uznając swą niewłaściwość, winno pouczyć wnoszącego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość do kogo należy skierować wniosek. Kolegium nie było uprawnione do wystąpienia w tej sprawie do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Tym niemniej Sąd uznał, że zwrócenie wniosku Kolegium, po to tylko, by Prezydent Miasta O. właściwie określił jego adresata, byłoby przejawem nadmiernego formalizmu, powodującego przedłużenie - i tak zbyt długiego - postępowania administracyjnego.

Przechodząc do meritum sprawy należy wziąć pod uwagę następujące okoliczności:

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. 2004 nr 253 poz. 2532 ze zm./ organem podatkowym właściwym w sprawie opłaty skarbowej jest m.in. prezydent miasta.

Organem właściwym miejscowo w sprawie opłaty od podań /a do nich zalicza się odwołanie/ jest organ podatkowy właściwy ze względu na siedzibę organu, który przyjął podanie /ust. 2 pkt 1 cyt. przepisu/. Tym ostatnim organem jest Dyrektor Izby Skarbowej w O. i jego siedziba określona w par. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 listopada 2003 r. w sprawie terytorialnego zasięgu działania oraz siedzib naczelników urzędów skarbowych i dyrektorów izb skarbowych /Dz.U. nr 209 poz. 2027/ stosownie do przywołanych wyżej unormowań, przesądza o właściwości w rozpoznawanej sprawie Prezydenta Miasta O. Bez znaczenia jest okoliczność, że podanie /odwołanie/ przyjęto w Ośrodku Zamiejscowym Izby Skarbowej w E., ponieważ ta miejscowość nie jest siedzibą organu, o którym mowa w art. 13 ust. 2 cyt. ustawy.

Mając powyższe na uwadze należało na podstawie art. 15 par. 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowić jak w sentencji.

Strona 1/1