Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego w sprawie umożliwienia złożenia zeznania podatkowego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA: Aleksandra Wrzesińska - Nowacka Sędzia NSA Tomasz Zborzyński Sędzia del. WSA Paweł Kowalski po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej sprawy z wniosku Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Prezydentem Miasta Stołecznego Warszawy a Naczelnikiem Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście w przedmiocie wskazania organu właściwego w sprawie umożliwienia złożenia zeznania podatkowego postanawia: 1. umorzyć postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym; 2. zwrócić ze środków budżetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego Prezydentowi Miasta Stołecznego Warszawy uiszczony wpis sądowy w kwocie 100 (sto) złotych.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 27 kwietnia 2017 r. Prezydent Miasta Stołecznego Warszawy zwrócił się do Naczelnego Sądu Administracyjnego z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego między Prezydentem m.st. Warszawy a Naczelnikiem Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa Śródmieście przez wskazanie Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa Śródmieście jako organu właściwego do załatwienia sprawy zainicjowanej pismem Pana W. J. z dnia 10 marca 2017 r.

W dniu 7 czerwca 2017 r. pełnomocnik Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy cofnął wniosek o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego wskazując, że pismem z dnia 24 maja 2017 r. Pan W. J. wystąpił do Prezydenta m st. Warszawy o zwrot swojego pisma z dnia 10 marca 2017 r. W tym stanie rzeczy rozstrzygniecie sporu stało się bezprzedmiotowe.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 15 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2016 r., poz. 718, dalej: "p.p.s.a."), do rozstrzygania sporów, o których mowa w art. 4, oraz do rozpoznawania innych spraw należących do właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego na mocy odrębnych ustaw stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym. Stosownie do art. 64 § 3 p.p.s.a. do wniosku mają odpowiednio zastosowanie przepisy o skardze, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.

W myśl art. 60 w zw. z art. 64 § 3 p.p.s.a. strona może cofnąć skargę lub złożony wniosek. Cofnięcie takich środków prawnych wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi lub wniosku za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę lub wniosek, sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania (art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a.). Przepis art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. ma odpowiednie zastosowanie do wniosku o rozstrzygnięcie sporu o właściwość.

W rozpoznawanej sprawie nie występują przesłanki niedopuszczalności cofnięcia wniosku, o których mowa w art. 60 p.p.s.a.

Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny uznał cofnięcie wniosku za skuteczne i na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w zw. z art. 64 § 3 w zw. z art. 15 § 2 oraz art. 193 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.

O zwrocie uiszczonego wpisu sądowego od wniosku orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.

Strona 1/1