Zajęcie zabezpieczające w postaci ustanowienia hipoteki przymusowej kaucyjnej, w momencie wszczęcia postępowania egzekucyjnego, nie przekształciło się w zajęcie egzekucyjne, gdyż nie mieści się w dyspozycji normy art. 110c ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. W takiej sytuacji nie ma wątpliwości, że to Burmistrz Miasta i Gminy Gryfino jest organem właściwym do uchylenia środka zabezpieczającego w postaci tejże hipoteki.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia WSA del. Sławomir Presnarowicz (sprawozdawca), Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej wniosku Burmistrza Miasta i Gminy G. z dnia 16 kwietnia 2008 r. nr SKP 3110/4-17/2007/08 o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Burmistrzem Miasta i Gminy G. a Naczelnikiem Urzędu Skarbowego w G. w przedmiocie uchylenia środka zabezpieczającego w postaci hipoteki przymusowej kaucyjnej ustanowionego w trakcie postępowania zabezpieczającego postanawia: wskazać Burmistrza Miasta i Gminy G. jako organ właściwy do rozpatrzenia wniosku Z. E. D. O. S.A. z siedzibą w N. z dnia 10 marca 2008 r.
Burmistrz Miasta i Gminy G., powołując się na regulacje art. 4 w związku z art. 15 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm. ), określanej dalej p.p.s.a., art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tj. Dz. U. z 2005, nr 229, poz. 1954 ze zm.), dalej p.e.a., art. 22 § 2 i 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego ( tj. Dz.U. z 2000 r., nr 98, poz. 1071, ze zm.), dalej jako k.p.a., zwrócił się z wnioskiem do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego powstałego między Burmistrzem Miasta i Gminy G. a Naczelnikiem Urzędu Skarbowego w G., w wyniku złożenia wniosku Z. E. "D. O." S.A. z siedzibą w N. o uchylenie środka zabezpieczającego w postaci hipoteki przymusowej kaucyjnej.
W uzasadnieniu pisma wnioskodawca wskazywał, że decyzją o zabezpieczeniu z dnia 11 grudnia 2007 r., nr [...] oraz na podstawie zarządzenia zabezpieczenia z dnia 12 grudnia 2007 r., nr [...] Burmistrz Miasta i Gminy G. dokonał zabezpieczenia na majątku podatnika - Z. E. "D. O." S. A. z siedzibą w N., zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2002 r., w postaci wpisu hipoteki przymusowej kaucyjnej do księgi wieczystej nieruchomości będącej we władaniu podatnika. Następnie na podstawie decyzji Burmistrza Miasta i Gminy G. z dnia 20 grudnia 2007 r., nr [...] określającej podatnikowi zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości za 2002 r. oraz wystawionych przez wierzyciela tytułów wykonawczych nr SKP [...], SKP [...] oraz SKP [...] organ egzekucyjny, tj., Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. wszczął postępowanie egzekucyjne. W dniu 10 marca 2008 r. wpłynęło do Burmistrza Miasta i Gminy G. pismo Z. E. "D. O." S.A. oznaczone jako "Wniosek o uchylenie środka egzekucyjnego", w którym podatnik zwrócił się o uchylenie ustanowionego w formie hipoteki przymusowej zabezpieczenia. Uznając się za organ niewłaściwy do rozpatrzenia przedmiotowego wniosku, Burmistrz Miasta i Gminy G. przekazał postanowieniem z dnia 19 marca 2008 r., nr SKP [...], na podstawie przepisu art. 65 § 1 k.p.a., pismo podatnika, wedle właściwości - Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w G. Pismem z dnia 31 marca 2008 r., Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. zwrócił wniosek Z. E. "D. O." S.A. jako mylnie skierowany do tego organu oraz wskazał, że zgodnie z treścią przepisu art. 164 § 2 p.e.a. właściwy do rozpatrzenia wniosku podatnika - jest Burmistrz Miasta i Gminy G.
W zaprezentowanej ocenie prawnej Burmistrza Miasta i Gminy G. między innymi podkreślano, że przedmiotem przedstawionego do rozstrzygnięcia Sądowi sporu kompetencyjnego, jest kwestia ustalenia organu właściwego do rozpatrzenia wniosku podatnika o uchylenie środka zabezpieczającego, ustanowionego w trakcie postępowania zabezpieczającego, które w niniejszej sprawie poprzedziło wszczęcie postępowania egzekucyjnego. Wskazywano, że nie jest sporna ocena wyrażona przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. w piśmie z dnia 31 marca 2008 r., iż wniosek podatnika dotyczy w istocie uchylenia środka zabezpieczającego, a nie środka egzekucyjnego. Stwierdzając brak swojej właściwości do rozpatrzenia wniosku podatnika, Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. powołał się na treść przepisu art. 164 § 2 p.e.a., który w jego ocenie przesądza o tym, że to wierzyciel, czyli Burmistrz Miasta i Gminy G., jest dysponentem hipoteki przymusowej, a co za tym idzie jest władny wnioskować o wykreślenie wpisu hipoteki z księgi wieczystej. Z treści wspomnianego przepisu wynika, że jeżeli organ egzekucyjny nie jest jednocześnie wierzycielem, obciążenia nieruchomości hipoteką przymusową dokonuje wierzyciel. W ocenie Burmistrza Miasta i Gminy G., stanowisko przedstawione przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. jest błędne.