Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędziowie NSA Stanisław Bogucki, WSA del. Bartosz Wojciechowski (sprawozdawca), Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej wniosku Prezydenta miasta stołecznego Warszawy z dnia 10 grudnia 2012 r. nr [...] o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem miasta stołecznego Warszawy a Naczelnikiem Urzędu Skarbowego w Przemyślu w przedmiocie wskazania organu właściwego do prowadzenia egzekucji administracyjnej zaległości w podatku od nieruchomości p o s t a n a w i a: wskazać Prezydenta miasta stołecznego Warszawy jako organ właściwy do prowadzenia egzekucji administracyjnej w sprawie.
1. Pismem z 10 grudnia 2012 r. Prezydent m. st. Warszawy wniósł, na podstawie art. 4 i art. 15 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U z 2012 r. poz. 270 ze zm.; dalej: P.p.s.a.), o: rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Prezydentem m.st. Warszawy a Naczelnikiem Urzędu Skarbowego w Przemyślu poprzez wskazanie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Przemyślu jako organu właściwego rzeczowo i miejscowo do prowadzenia egzekucji administracyjnej zaległości w podatku od nieruchomości na podstawie tytułów wykonawczych: nr [...] oraz nr [...], wystawionych przez Prezydenta m.st. Warszawy przeciwko zobowiązanemu A. P., zamieszkałemu w [...] przy ul. [...]; oraz zasądzenie od Naczelnika Urzędu Skarbowego w Przemyślu na rzecz Prezydenta m.st. Warszawy kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.
2. Spór ten zaistniał na tle następującego stanu faktycznego i prawnego: Naczelnik Urzędu Skarbowego w Przemyślu, działając na podstawie art. 18 i art. 65 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98 poz. 1071 ze zm.; dalej: K.p.a.) w związku z art. 19 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U z 2012 r. poz. 1015 ze zm.; dalej: u.p.e.a.), przekazał Prezydentowi m. st. Warszawy tytuły wykonawcze: nr [...] oraz nr [...] wystawione przez Prezydenta m.st. Warszawy celem prowadzenia egzekucji administracyjnej zaległości w podatku od nieruchomości od zobowiązanego.
Prezydent m. st. Warszawy w uzasadnieniu złożonego wniosku o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego wskazał, że uznanie go za jedyny i wyłączny administracyjny organ egzekucyjny właściwy rzeczowo do egzekwowania zaległości w podatku od nieruchomości osób mających miejsce zamieszkania poza m. st. Warszawą jest wadliwe z uwagi na art. 19 u.p.e.a. oraz przepisy ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędach i izbach skarbowych (Dz. U z 2004 r. Nr 121 poz. 1267 ze zm.; dalej: u.u.i.s.).
Wnioskodawca wskazał, że art. 5 ust. 6 u.u.i.s. szeroko ujmuje kompetencje naczelników urzędów skarbowych do prowadzenia egzekucji należności pieniężnych. Następnie przypomniał, że z art. 19 § 2 u.p.e.a. wynika, iż właściwy organ gminy o statusie miasta wymienionej w odrębnych przepisach oraz gminy wchodzącej w skład powiatu warszawskiego jest organem egzekucyjnym uprawnionym do stosowania wszystkich środków egzekucyjnych, z wyjątkiem egzekucji z nieruchomości, w egzekucji administracyjnej należności pieniężnych, dla których ustalania lub określania i pobierania właściwy jest ten organ. W odróżnieniu jednak od kompetencji naczelników urzędów skarbowych, kompetencje prezydentów gmin o statusie miast w zakresie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych ograniczają się do określonego zakresu spraw i do stosowania określonych środków egzekucyjnych.