Unormowanie zawarte w art. 15 § 2 zd. 3 u.p.e.a. stanowiące, że koszty upomnienia podlegają ściągnięciu w trybie określonym dla kosztów egzekucyjnych nie oznacza automatycznie, że mają być one również umarzane według zasad przewidzianych dla kosztów egzekucyjnych. Ściągnięcie nie jest równoznaczne z przyjęciem zasad umorzenia.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala (sprawozdawca), Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 4 sierpnia 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej wniosku Wójta Gminy Zielonki z dnia 8 kwietnia 2015 r. nr 9329/PZL/2015 o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Wójtem Gminy Zielonki a Naczelnikiem Urzędu Skarbowego Kraków-Prądnik w przedmiocie umorzenia kosztów upomnienia p o s t a n a w i a: wskazać Wójta Gminy Zielonki jako organ właściwy do prowadzenia postępowania w przedmiocie umorzenia kosztów upomnienia.
Wnioskiem z dnia 8 kwietnia 2015 r. Wójt Gminy Zielonki zwrócił się do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego między Wójtem Gminy Zielonki a Naczelnikiem Urzędu Skarbowego Kraków - Prądnik poprzez wskazanie Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków - Prądnik jako organu właściwego do rozpoznania wniosku o umorzenie kosztów upomnienia.
W uzasadnieniu wniosku wyjaśniono, że w odwołaniu od decyzji Wójta Gminy Zielonki umarzającej odsetki od zaległości podatkowej podatnik zażądał dodatkowo umorzenia kosztów upomnienia. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Krakowie pismem z dnia 29 stycznia 2015 r., działając na podstawie art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), przekazało wniosek podatnika Naczelnikowi Urzędu Skarbowego Kraków - Prądnik jako organowi właściwemu do umorzenia kosztów upomnienia w trybie art. 64e ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. 2014, poz. 1618 ze zm., zwanej dalej: "u.p.e.a.").
W odpowiedzi Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków - Prądnik pismem z dnia 4 marca 2015 r. przesłał przedmiotowy wniosek do Wójta Gminy Zielonki jako organu właściwego do umorzenia kosztów upomnienia. Następnie w dniu 26 marca 2015 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Krakowie przekazało równocześnie wniosek podatnika Wójtowi Gminy Zielonki jako organowi właściwemu do umorzenia kosztów upomnienia w trybie art. 56 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 885 ze zm.).
Wójt Gminy Zielonki stanął na stanowisku, że nie jest właściwy do rozpatrywania wniosków o umorzenie kosztów upomnienia, gdyż w świetle art. 15 § 2 zd. 2 w związku z art. 64e § 1 u.p.e.a. uprawnienie do rozstrzygnięcia w tym zakresie należy do organu egzekucyjnego (Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków - Prądnik). Na poparcie prezentowanego poglądu Wójt Gminy Zielonki odwołał się do stanowiska wyrażonego w wyroku NSA z dnia 11 kwietnia 2013 r., sygn. akt I OSK 1833/12.
W odpowiedzi na wniosek o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków - Prądnik domagał się wskazania jako organu właściwego w sprawie Wójta Gminy Zielonki, argumentując, iż organ egzekucyjny posiada wyłącznie kompetencję do umarzania kosztów egzekucyjnych przypadających na jego rzecz i nie może ingerować w wierzytelności podmiotów, na rzecz których prowadzi egzekucję. Zdaniem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków - Prądnik, przy dokonywaniu interpretacji art. 15 § 2 u.p.e.a. nie można utożsamiać sposobu dochodzenia kosztów upomnienia także z ich umorzeniem, zwłaszcza w sytuacji, gdy organ egzekucyjny nie prowadzi postępowania egzekucyjnego w stosunku do podatnika. Umorzenie kosztów upomnienia stanowi ulgę, która powinna być rozpatrzona na podstawie przepisów ustawy o finansach publicznych, w szczególności art. 60, art. 64, art. 56, art. 57 i art. 67.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., zwanej dalej "p.p.s.a."), sądy administracyjne rozstrzygają spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Zgodnie z art. 15 § 1 pkt 4 i § 2 p.p.s.a., sprawy te rozpoznaje Naczelny Sąd Administracyjny, a do ich rozstrzygania stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym. Przez spór kompetencyjny, o którym mowa w art. 4 p.p.s.a. należy rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy administracji publicznej uważają się za właściwe w sprawie lub też każdy z organów uważa się za niewłaściwy.