1. O informacje pomocne w ustaleniu wysokości zobowiązania podatkowego i możliwość jego uregulowania musi zwrócić się Starosta do Naczelnika Urzędu Skarbowego w ramach swych kompetencji aby ustalić, czy podatnik jest w stanie spełnić świadczenie podatkowe w drodze przeniesienia własności rzeczy lub praw majątkowych na rzecz Skarbu Państwa na podstawie z art. 66 § 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej „Ordynacja podatkowa”).
2. Przepis art. 66 § 3b Ordynacji podatkowej zawiera normę kompetencyjną wyznaczająca obowiązki Naczelnika Urzędu Skarbowego do wyrażenia lub odmowy wyrażenia zgody na przeniesienie rzeczy lub praw majątkowych na rzecz Skarbu Państwa w celu wygaśnięcia zobowiązania podatkowego w tytułu podatków stanowiących dochody budżetu państwa.
3. W przepisie art. 66 § 3a Ordynacji podatkowej ustawodawca przesądził o trybie postępowania przy przeniesieniu własności rzeczy lub praw majątkowych na rzecz Skarbu Państwa polegający na zawarciu umowy między podatnikiem a Starostą, a następnie wyrażeniu zgody na jej zawarcie przez Naczelnika Urzędu Skarbowego.
4. W świetle art. 66 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej skuteczność umowy zawartej pomiędzy podatnikiem a Starostą powstaje pod warunkiem zawieszającym, a więc po wyrażeniu zgody przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w drodze postanowienia. Odmowa przeniesienia rzeczy lub praw majątkowych na rzecz Skarbu Państwa w zamian za zobowiązania podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody z budżetu państwa powoduje jej bezskuteczność.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 1 sierpnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej wniosku Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu z dnia 7 kwietnia 2014 r. o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Naczelnikiem Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu a Starostą Opolskim w przedmiocie przeniesienia praw majątkowych na rzecz Skarbu Państwa w zamian za zaległości podatkowe p o s t a n a w i a: wskazać Starostę Opolskiego jako organ właściwy do przeniesienia praw majątkowych na rzecz Skarbu Państwa w zamian za zaległości podatkowe.
1. Wnioskiem z dnia 7 kwietnia 2014 r. Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu, na podstawie art. 4 w zw. z art. 15 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. -Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej "p.p.s.a."), wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Starostą Opolskim a Naczelnikiem Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu w sprawie o przeniesienie praw majątkowych na rzecz Skarbu Państwa w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody budżetu państwa w trybie art. 66 ustawy z dnia 19 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej "Ordynacja podatkowa"). Z uzasadnienia wniosku wynika, że T. [...] Sp. J. A. K., J. K. z siedzibą w D. (dalej "spółka") zwróciła się o przyjęcie wierzytelności wynikających z dokonanej na rzecz D. [...] S.A. dostawy towarów, ujętych na liście wierzytelności w postępowaniu upadłościowym wobec wskazanej spółki akcyjnej. Pismem z dnia 6 grudnia 2013 r. Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego przekazał przedmiotowy wniosek, celem załatwienia zgodnie z właściwością Staroście Opolskiemu. W odpowiedzi, Starosta zwrócił wniosek spółki uznając, że załatwienie sprawy nie leży w zakresie jego właściwości.
2. W odpowiedzi na powyższy wniosek, Starosta Opolski podniósł, że organem właściwym do rozpatrzenia wniosku spółki jest Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu.
3. Stosownie do przepisu art. 4 p.p.s.a., sądy administracyjne rozstrzygają spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Zgodnie z art. 15 § 1 pkt 4 i § 2 p.p.s.a., sprawy te rozpoznaje Naczelny Sąd Administracyjny, a do ich rozstrzygania stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym. Przez spór kompetencyjny, o którym mowa w art. 4 p.p.s.a. należy rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy administracji publicznej uważają się za właściwe w sprawie lub też każdy z organów uważa się za niewłaściwy. Zaistniały w niniejszej sprawie spór jest negatywnym sporem kompetencyjnym bowiem, żaden z uczestniczących w sporze organów nie uważa się za właściwy do rozpatrzenia wniosku spółki.
W art. 66 Ordynacji podatkowej uregulowany został jeden ze sposobów wygaśnięcia zobowiązań podatkowych, to jest przeniesienie własności rzeczy lub praw majątkowych na rzecz Skarbu Państwa, powiatu, województwa lub gminy. Ten szczególny przypadek wygaśnięcia zobowiązań podatkowych, wymaga spełnienia łącznie kilku przesłanek. Zgodnie z art. 66 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej przeniesienie własności na rzecz Skarbu Państwa następuje w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody z budżetu państwa. Natomiast zgodnie § 2 powyższego przepisu przeniesienie następuje na wniosek podatnika. Przesłanką konieczną do przeniesienia własności na rzecz Skarbu Państwa jest zatem złożenie stosownego wniosku. Podatnik musi w nim wskazać z jakimi zaległościami i wobec którego podmiotu obowiązany jest uiścić podatek oraz rzeczy lub prawa majątkowe które chciałby przenieść w celu wygaśnięcia zobowiązań podatkowych.