Zawarta w art. 280 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ możliwość żądania od zgłaszającego skargę o wznowienie postępowania uprawdopodobnienia okoliczności stwierdzających zachowanie terminu odnosi się do okoliczności, co do których sąd uzna, iż są niewystarczająco uprawdopodobnione w skardze, nie odnosi się jednakże do sytuacji, gdy w skardze o wznowienie postępowania nie wskazano w ogóle takich okoliczności. Wskazanie okoliczności stwierdzających zachowanie terminu do wniesienia skargi jest elementem obligatoryjnym skargi /art. 279 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi/, którego brak powoduje, iż podstawa wznowieniowa, co do której nie podano okoliczności stwierdzających zachowanie terminu, nie może być przez sąd rozpoznana merytorycznie.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 29 lipca 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale II Izby Finansowej skargi Jerzego K. o wznowienie postępowania zakończonego ostatecznym postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 stycznia 2005 r., FZ 483/04 oddalającym zażalenie Jerzego K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 20 maja 2004 r., I SA/Łd 509/03 oddalające wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w sprawie ze skargi Jerzego K. na decyzję Izby Skarbowej w Ł. z dnia 20 marca 2003 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 rok postanawia: odrzucić skargę o wznowienie postępowania, umorzyć postępowanie z wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, umorzyć postępowanie z wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia.
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 10 stycznia 2005 r., FZ 483/04, oddalił zażalenie Jerzego K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 20 maja 2004 r., I SA/Łd 509/03 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w sprawie ze skargi Jerzego K. na decyzję Izby Skarbowej w Ł. z dnia 20 marca 2003 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 r. Powodem takiego rozstrzygnięcia było niewykazanie przez pełnomocnika strony, iż uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy - nie uprawdopodobnił on bowiem, iż - będąc chorym - nie mógł zapewnić substytucji we wniesieniu wniosku o sporządzenie uzasadnienia, zwłaszcza że wykonuje swój zawód w spółce komandytowej.
Postanowienie to zostało doręczone pełnomocnikowi strony w dniu 27 stycznia 2005 r.
W dniu 27 kwietnia 2005 r. /data nadania listu poleconego/ Jerzy K., działając poprzez swego pełnomocnika - radcę prawnego Jana T., złożył do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę o wznowienie postępowania w sprawie o FZ 483/04, wnosząc równocześnie o jego zmianę i przywrócenie skarżącemu terminu do wniesienia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku wydanego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi. Skarga o wznowienie postępowania została oparta na podstawie z art. 271 pkt 2 /pozbawienie skarżącego wskutek naruszenia przepisów prawa możności działania/ oraz 273 par. 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /wyjście na jaw okoliczności faktycznej, która mogła mieć wpływ na wynik sprawy w postaci niezdolności do pracy także wspólnika pełnomocnika skarżącego w okresie upływu terminu do wniesienia wniosków o dostarczenie wyroków/.
W uzasadnieniu skargi o wznowienie postępowania strona podniosła, iż w swym postanowieniu Naczelny Sąd Administracyjny nie wziął pod uwagę okoliczności, które zostałyby wyjaśnione, gdyby w przedmiocie wniosku o przywrócenie terminu przeprowadzono rozprawę - pełnomocnik wykazałby wówczas, że nie mógł skorzystać z usług substytuta, gdyż nie mógł być nim ani wspólnik ani domownik. Wspólnik pełnomocnika skarżącego, i jest to okoliczność nowa, nie podnoszona w postępowaniu zażaleniowym, także był chory i nie mógł wykonywać obowiązków zawodowych, natomiast jedynym domownikiem pełnomocnika, który w tym czasie nie chorował, była matka pełnomocnika, która z uwagi na swój wiek nie była zdolna do podejmowania czynności procesowych w sprawach prowadzonych przez pełnomocnika skarżącego. Autor skargi o wznowienie postępowania zauważa przy tym, że teza jakoby domownicy pełnomocnika procesowego mieli za niego wykonywać czynności procesowe w czasie jego choroby jest "po prostu absurdalna". Z tego też powodu pozbawienie strony możliwości działania w niniejszej sprawie była oczywista.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
Instytucja wznowienia postępowania polega na ponownym rozpatrzeniu i rozstrzygnięciu sprawy zakończonej prawomocnym orzeczeniem w przypadkach zajścia ustawowych przyczyn wznowienia. Art. 270 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ dopuszcza wznowienie postępowania zarówno w przypadku postępowań zakończonych wyrokiem, jak i postanowieniem; można żądać wznowienia postępowania, które zakończyło się orzeczeniem wojewódzkiego sądu administracyjnego, jak i orzeczeniem Naczelnego Sądu Administracyjnego. Na tej podstawie stwierdzić należy, że dopuszczalne jest wniesienie skargi o wznowienie postępowania zażaleniowego zakończonego postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także, iż Naczelny Sąd Administracyjny jest sądem właściwym do rozpoznania takiej skargi.