Dnia 1 lipca 2016 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA: Stanisław Bogucki po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi J. B. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 grudnia 2015 r., sygn. akt II FSK 1652/14 od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 23 grudnia 2013 r., sygn. akt I SA/Bk 510/13 w sprawie ze skargi J. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia 20 sierpnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2012 r. postanawia: odrzucić skargę o wznowienie postępowania.
1. W piśmie z dnia 11 marca 2016 r. skarżący J. B. (reprezentowany przez pełnomocnika z urzędu - adwokata) wniósł o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 grudnia 2015 r. o sygn. II FSK 1652/14 w sprawie ze skargi kasacyjnej skarżącego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 23 grudnia 2013 r. o sygn. I SA/Bk 510/13 w sprawie ze skargi skarżącego na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia 20 sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie łącznego zobowiązania podatkowego za 2012 r. Wyroki te są dostępne - podobnie jak inne cytowane w uzasadnieniu orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego - na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/.
2. Formułując żądanie wznowienia postępowania skarżący wskazał: (1) art. 271 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) poprzez pozbawienie skarżącego możności działania z uwagi na brak merytorycznego rozpoznania zarzutów i wniosków skargi; (2) art. 273 § 3 p.p.s.a. wobec funkcjonowania w obrocie prawnym wyroków NSA z dnia 15 maja 2013 r., II FSK 252/12 i z dnia 15 maja 2013 r., II FSK 272/12.
3. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
3.1. Zgodnie z art. 279 p.p.s.a. skarga o wznowienie postępowania powinna zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia, podstawę wznowienia i jej uzasadnienie, okoliczności stwierdzające zachowanie terminu do wniesienia skargi oraz żądanie o uchylenie lub zmianę zaskarżonego orzeczenia. Z kolei stosownie do art. 280 § 1 p.p.s.a. Sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W braku jednego z tych wymagań sąd skargę o wznowienie odrzuci, w przeciwnym razie wyznaczy rozprawę.
3.2. Skarżący jako jedną z podstaw wznowienia postępowania wskazał art. 271 pkt 2 p.p.s.a. Przepis ten uzależnia dopuszczalność wznowienia postępowania sądowego od wystąpienia co najmniej jednej z wymienionych w nim przesłanek, tj. gdy strona: (1) nie miała zdolności sądowej, (2) nie miała zdolności procesowej (3) nie była należycie reprezentowana, (4) wskutek naruszenia przepisów prawa była pozbawiona możności działania. Przepis ten ma charakter blankietowy albowiem wymaga wskazania naruszeń prawa, tj. norm wynikających z określonych przepisów. Konstytuując uprawnienie do wznowienia postępowania, ów przepis wymaga uprzedniego podania, na skutek naruszeń jakich przepisów doszło do pozbawienia strony możliwości działania. Wskazać przy tym należy, że przesłanka pozbawienia możności działania jest wyrazem naruszenia przepisów postępowania, polegającego na tym, że dany podmiot miał ustawowe prawo czynnego udziału w postępowaniu, lecz został tego prawa w praktyce pozbawiony (por. postanowienie NSA z dnia 11 maja 2011 r., II GSK 501/10). Z drugiej jednak strony w tak zakreślonym pojęciu "możności działania" strony nie mieści się sam tok rozumowania sądu przedstawiony w uzasadnieniu wydanego orzeczenia. Nie można w związku z tym uznać, że nieuwzględnienie wniosków strony, czy niewystarczające (w ocenie skarżącego) odniesienie się do pewnych zarzutów, a tym bardziej niepodzielenie argumentacji skargi kasacyjnej skutkuje pozbawieniem strony możności działania (zob. postanowienie NSA z dnia 28 września 2010 r., I FSK 1051/09). Niezbędne jest zatem wskazanie w skardze o wznowienie nie tylko konkretnych przepisów postępowania, których naruszenie skutkowało pozbawieniem możliwości działania, lecz również wykazanie, iż pomiędzy naruszeniem tychże przepisów postępowania a pozbawieniem możliwości działania zachodzi związek przyczynowy.