Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, po rozpoznaniu w dniu 18 lipca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej wniosku Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach o sprostowanie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 marca 2017 r., sygn. akt II FSK 639/15 w sprawie ze skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 18 grudnia 2014 r., sygn. akt I SA/Ke 625/14 w sprawie ze skargi A. C. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia 8 września 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od środków transportowych za lata 2009-2013 postanawia: oddalić wniosek.
Wyrokiem z 28 marca 2017 r. Naczelny Sąd Administracyjny (II FSK 639/15) uwzględnił skargę kasacyjną Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach i uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z 18 grudnia 2014 r. (I SA/Ke 625/14). W sentencji wyroku Naczelny Sąd Administracyjny zasądził od A. C. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego kwotę 2913 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Pełnomocnik organu wniósł o sprostowanie oczywistej omyłki pisarskiej w ten sposób, aby w sentencji wyroku zastąpić punkt drugi o treści "zasądza od A. C. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach kwotę 2913 (słownie: dwa tysiące dziewięćset trzynaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.", w ten sposób aby wpisać "zasądza od A. C. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach kwotę 9213 (słownie: dziewięć tysięcy dwieście trzynaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego."
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Wskazane w art. 156 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.; powoływanej dalej jako: "P.p.s.a.") nieprawidłowości muszą mieć charakter oczywisty, tzn. niebudzący wątpliwości, bezsporny, pewny. Oczywistość wadliwości może wynikać z samej natury niedokładności, błędu lub omyłki, jak też z porównania ich z innymi niebudzącymi wątpliwości okolicznościami. Wyraża się ona bowiem w tym, że jest natychmiast rozpoznawalna i wynika jednoznacznie z treści orzeczenia. Sprostowanie wyroku nie może jednakże prowadzić do zmiany zawartego w nim rozstrzygnięcia, co jest dopuszczalne tylko w drodze jego zaskarżenia środkiem odwoławczym. O dopuszczalności sprostowania decyduje przede wszystkim wpływ omyłki na treść orzeczenia sądu.
Wniosek pełnomocnika o sprostowanie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego nie dotyczy takiej oczywistej pomyłki. Jest on w istocie żądaniem zmiany wyroku w zakresie zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego. W piśmie tym pełnomocnik organu domaga się bowiem zasądzenia od strony skarżącej kwoty 9213 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego - zamiast zasądzonej kwoty 2913 zł - wywodząc, że Naczelny Sąd Administracyjny nie wziął pod uwagę odrębności poszczególnych spraw, które na podstawie art. 111 § 2 P.p.s.a. zostały połączone do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia. Tym samym de facto kwestionuje zastosowaną przez Naczelny Sąd Administracyjny podstawę prawną do ustalenia zasad zwrotu kosztów postępowania między stronami. Tego rodzaju rozważania wykraczają poza ramy postępowania zainicjowanego wnioskiem o sprostowanie oczywistych omyłek i prowadzą do zmiany treści orzeczenia sądu.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 156 § 1 i 2 P.p.s.a. w zw. z art. 193 tej ustawy, orzekł jak w sentencji