Wniosek w przedmiocie opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi
Sentencja

Dnia 30 stycznia 2020 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA : Jerzy Płusa po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi kasacyjnej G. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 maja 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 1816/18 w sprawie ze skargi G. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 7 maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi postanawia: oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 15 maja 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 1816/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę G. K. (dalej jako: "Skarżący") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 7 maja 2018 r. w przedmiocie określenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Uzasadniając wydane rozstrzygnięcie, Sąd pierwszej instancji odwołał się do ugruntowanej w orzecznictwie sądów administracyjnych wykładni art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "P.p.s.a.". Mając na uwadze treść ww. przepisu oraz przytoczone poglądy, Sąd stanął na stanowisku, że Skarżący powinien był szczegółowo uargumentować i uzasadnić swój wniosek, a także poprzeć go faktami i odnoszącymi się do nich dowodami, które mogłyby uprawdopodobnić wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Skarżący jednak w swoim wniosku zawartym w skardze kasacyjnej w żaden sposób nie wykazał, że w niniejszej sprawie zaistniały takie okoliczności, motywując swoje stanowisko jedynie stwierdzeniem ryzyka wystąpienia niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody, polegającej na niezasadnym wyegzekwowaniu nienależnych opłat za wywóz odpadów komunalnych.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Wniosek nie może zostać uwzględniony, gdyż nie zawiera wystarczającego uzasadnienia.

Stosownie do art. 61 § 1 P.p.s.a. mającym odpowiednie zastosowanie w postępowaniu kasacyjnym na podstawie art. 193 tej ustawy, wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Zgodnie z art. 61 § 3 P.p.s.a., sąd może jednak na wniosek strony wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Wstrzymanie wykonania decyzji następuje więc wyłącznie na wniosek strony i to do strony należy obowiązek wykazania, że okoliczności z art. 61 § 3 P.p.s.a. zachodzą.

Sam fakt istnienia obowiązku wykonania aktu administracyjnego nie może stanowić podstawy uzasadniającej pozytywne rozpatrzenie wniosku o wstrzymanie wykonalności. Aby wniosek mógł być uwzględniony, strona obowiązana jest wskazać konkretne zagrożenia płynące z wykonania decyzji. Sąd musi bowiem dysponować wiarygodnie wykazanymi faktami, które pozwolą mu na zastosowanie wyjątku od zasady wykonalności ostatecznych decyzji administracyjnych. W niniejszej sprawie wniosek Skarżącego nie został jednak poparty żadnymi argumentami, ani nie zostało w nim zawarte jakiekolwiek merytoryczne uzasadnienie, które mogłoby obrazować sytuację majątkową Skarżącego. Nie wskazał on zatem żadnych okoliczności mogących świadczyć o wystąpieniu przesłanek określonych w art. 61 § 3 P.p.s.a.

Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 61 § 3 w zw. z art. 193 P.p.s.a. postanowił wniosek oddalić.

Strona 1/1