Skarga kasacyjna na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych
Tezy

Stroną w postępowaniu dotyczącym wydania pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego jest podmiot wskazany, w rozumieniu art. 14r par. 2 O.p., we wspólnym wniosku, spośród składających go zainteresowanyvh. Jednocześnie jest on wyłącznie uprawnionym do wniesienia skargi do sądu administracyjnego (art. 50 par. 1 P.p.s.a. w związku z art. 14r par. 2 O.p.)

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia WSA del. Małgorzata Bejgerowska (sprawozdawca), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Szefa Krajowej Administracji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 marca 2017 r. sygn. akt VIII SA/Wa 962/16 w sprawie ze skargi W.S. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 8 sierpnia 2016 r. nr IPPB4/4511-616/16-3/JK3 w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych postanawia: 1) uchylić zaskarżony wyrok w całości, 2) odrzucić skargę, 3) zasądzić od W.S. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 580 (pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/6

1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 30 marca 2017 r., o sygn. akt VIII SA/Wa 962/16, uwzględnił skargę W. S. (dalej jako: "wnioskodawca", "strona" lub "skarżący") na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 8 sierpnia 2016 r., nr [...], w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych i uchylił tę interpretację, na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm. - w skrócie: "P.p.s.a.").

Sąd pierwszej instancji przedstawił w powyższym wyroku następujący stan sprawy.

2. Z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wynika, że wnioskodawca był uczestnikiem wypadku komunikacyjnego, w którym odniósł obrażenia, a śmierć poniósł jego syn. Wyrokiem Sądu Okręgowego w W. z dnia 22 grudnia 2015 r., o sygn. akt [...] zasądzone zostały od Polskiego Biura Ubezpieczycieli Komunikacyjnych dla strony, na podstawie 445 § 1 w zw. z art. 444 § 1, art. 817 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 1025 ze zm. - w skrócie: "K.c.") oraz art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 473 ze zm. - w skrócie: "u.u.o."), następujące kwoty: 43.000 zł jako zadośćuczynienie za krzywdę doznaną przez niego wraz z odsetkami określonymi w wyroku, 3.600 zł tytułem odszkodowania za szkodę poniesioną, na podstawie art. 363 w zw. z art. 361 K.c. wraz z odsetkami określonymi w wyroku, 150.000 zł zadośćuczynienia za śmierć syna wraz z odsetkami określonymi w wyroku, na podstawie art. 446 § 1 w zw. z art. 448 § 1 i art. 817 § 1 K.c. oraz art. 14 ust. 1 u.u.o., 20.000 zł tytułem odszkodowania za znaczne pogorszenie się sytuacji życiowej po śmierci syna wraz z odsetkami określonymi w wyroku, na podstawie art. 446 § 3 oraz art. 817 § 1 K.c. i art. 14 ust. 1 u.u.o. W dniu 16 marca 2016 r. Polskie Biuro Ubezpieczycieli Komunikacyjnych wypłaciło wnioskodawcy zasądzone kwoty wraz z odsetkami. Od wskazanego wyroku została wniesiona apelacja, która nie została jeszcze rozpoznana. Wnioskodawca zaznaczył, że wypłacone zadośćuczynienia i odszkodowania oraz odsetki od nich nie mają związku z działalnością gospodarczą, oraz że w sprawie nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 4a oraz 4b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 1509 ze zm. - w skrócie: "u.p.d.o.f.").

2.1. W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym wnioskodawca zadał następujące pytania: 1) czy w świetle art. 21 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f. otrzymane odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty odszkodowania i zadośćuczynienia należnego z tytułu umowy ubezpieczenia OC sprawcy wypadku drogowego należy wykazać w zeznaniu rocznym i odprowadzić od nich podatek dochodowy od osób fizycznych?; 2) czy dalsze odsetki wypłacone w przyszłości (po rozstrzygnięciu sprawy przez Sąd Apelacyjny w związku ze złożoną apelacją) z tytułu nieterminowej wypłaty odszkodowania i zadośćuczynienia należnego z tytułu umowy ubezpieczenia OC sprawcy wypadku drogowego należy wykazać w zeznaniu rocznym i odprowadzić od nich podatek dochodowy od osób fizycznych?

Strona 1/6