Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący:-Sędzia NSA: Jacek Brolik (sprawozdawca), Sędzia NSA: Anna Dumas, Sędzia NSA: Włodzimierz Kubiak, , po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi M. K. i P. K. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 27 października 2010 r., sygn. akt I SA/Op 456/10 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 14 kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia - w wyniku wznowienia postępowania - ostatecznej decyzji w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu postanawia odrzucić skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Pismem z dnia 28 października 2011 r. M.K. i P.K. (reprezentowani przez radcę prawnego) wnieśli do Naczelnego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 27 października 2010 r., sygn. akt I SA/Op 456/10, w którym oddalono skargę M. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 14 kwietnia 2010 r. w - przedmiocie odmowy uchylenia - w wyniku wznowienia postępowania - ostatecznej decyzji w sprawie ustalenia zobowiązania w podatku dochodowym od dochodów ze źródeł nieujawnionych za 2004 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 285a § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; zwanej dalej p.p.s.a.), skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia przysługuje od prawomocnego orzeczenia wojewódzkiego sądu administracyjnego, gdy przez jego wydanie została stronie wyrządzona szkoda, a zmiana lub uchylenie orzeczenia w drodze innych przysługujących stronie środków prawnych nie było i nie jest możliwe. Oznacza to, że skarga taka nie przysługuje, jeżeli stronie przysługiwał środek odwoławczy, jednakże strona nie skorzystała z tego środka, albowiem w takim przypadku wzruszenie orzeczenia było możliwe. Wyjątek od tej zasady został określony w art. 285a § 2 p.p.s.a., który polega na tym, że skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem orzeczenia przysługuje od prawomocnego orzeczenia wojewódzkiego sądu administracyjnego, jeżeli strony nie skorzystały z przysługujących im środków prawnych, ale tylko wówczas gdy jest to wyjątkowy przypadek, gdy niezgodność z prawem wynika z naruszenia podstawowych zasad porządku prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela oraz gdy nie jest możliwa zmiana lub uchylenie orzeczenia w drodze innych przysługujących stronie środków prawnych. Podkreślić należy, iż skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia nie jest odrębnym środkiem zaskarżenia orzeczenia. Jest to instytucja nadzwyczajna. Ustawodawca ustalając wymogi jakie powinna spełniać skarga na niezgodność prawem prawomocnego orzeczenia określił, iż skarga powinna zawierać przytoczenie jej podstaw oraz ich uzasadnienie; wskazanie przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne; uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy; wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe, a ponadto - gdy skargę wniesiono stosując art. 285a § 2 - że występuje wyjątkowy przypadek uzasadniający wniesienie skargi.
W pierwszej kolejności podkreślić należy, że P.K. nie był uprawniony do wniesienia rozpatrywanej skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem w świetle art. 285 a § 1 p.p.s.a. W stosunku do małżonka M. K. toczyło się odrębne postępowanie zakończone wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 27 października 2010 r. , sygn. akt I SA/Op 457/10. Od tego wyroku P. K. nie złożył jednak skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem.