Dnia 30 marca 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ryszard Maliszewski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 30 marca 2009 roku wniosku Z. K. o przyznanie prawa pomocy - ustanowienie doradcy podatkowego w sprawie Z. K. o wznowienie postępowania zakończonego decyzją na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie podatku akcyzowego postanawia: przyznać Z. K. prawo pomocy obejmujące ustanowienie doradcy podatkowego.
Z. K. złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy- zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie doradcy podatkowego w sprawie o wznowienie postępowania zakończonego decyzją Urzędu Skarbowego z dnia "[...]"sierpnia 1996r określającej zobowiązanie w podatku akcyzowym za miesiąc październik 1993r. w kwocie 9.466zł. Wniosek o wznowienie postępowania zakończonego decyzją Urzędu Skarbowego z dnia 30 sierpnia 1996r. określającą zobowiązanie w podatku akcyzowym za miesiąc październik 1993r. w kwocie 9.466zł został złożony przez wnioskodawcę 17 lutego 2009r. do Naczelnika Urzędu Celnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 242 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. Nr 153, art. 243poz. 1270 ze zm., zwana dalej p.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Celem występującej w postępowaniu sądowoadministracyjnym instytucji "prawa pomocy" jest zapewnienie realizacji prawa do sądu stronie, która ze względu na dochody, stan majątkowy i rodzinny nie może ponieść kosztów związanych ze swym udziałem w sprawie. W chwili obecnej stronie nie przysługuje prawo pomocy, gdyż został złożony przez wnioskodawcę 17 lutego 2009r. do Naczelnika Urzędu Celnego wniosek o wznowienie postępowania zakończonego decyzją Urzędu Skarbowego z dnia "[...]"sierpnia 1996r określającą zobowiązanie w podatku akcyzowym za miesiąc październik 1993r. w kwocie 9.466zł. Przedmiotem skargi o wznowienie postępowania może być tylko orzeczenie sądowe ( art. 270 p.p.s.a.) A zatem zachodzą przesłanki z art. 247 p.p.s.a., które wyłączają możliwość uzyskania prawa pomocy. Zachodzi bowiem oczywista bezzasadność skargi, gdyż do sądu nie można składać skargi o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną. Taki wniosek podlega bowiem rozpoznaniu w postępowaniu administracyjnym. Sądowi z urzędu jest wiadomym, że Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia "[...]"grudnia 1996r. utrzymał w mocy decyzję Urzędu Skarbowego z dnia "[...]"sierpnia 1996r. określającą podatek akcyzowy za miesiąc październik 1993r. w kwocie 9.466zł. ( sprawa I SA/Ol 454/08). Decyzja Izby Skarbowej została zaskarżona do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który wyrokiem z dnia 27 maja 1997r. sygn. akt III SA 1779-1780/96 oddalił skargę. A zatem skoro przedmiotem skargi o wznowienie postępowania nie jest wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, z dnia 27 maja 1997r., sygn. akt III SA 1779-1780/96, a decyzja ostateczna Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]"grudnia 1996r., to taka skarga jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu.
W związku z tym na podstawie art. 247 p.p.s.a. należało orzec jak w sentencji postanowienia.