Dnia 24 listopada 2014 roku Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi w Wydziale I Małgorzata Kowalska po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w sprawie z wniosku J. W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym dotyczącego skargi na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] roku Nr [...] w przedmiocie: odmowy wszczęcia postępowania p o s t a n a w i a: sprostować z urzędu w sentencji postanowienia opatrzonego datą 18 września 2014 roku oczywistą omyłkę pisarską polegającą na nieprawidłowym oznaczeniu zaskarżonego aktu, w ten sposób, że w miejsce błędnie wskazanej jako mającej podlegać zaskarżeniu decyzji wpisać postanowienie oraz w miejsce błędnie podanego numeru "[...]" wpisać prawidłowy numer "[...]".
Pismem z dnia 15 października 2014 roku ustanowiony na mocy postanowienia Referendarza sądowego w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym z 18 września 2014 roku jako pełnomocnik z urzędu J. W. radca prawny A. G. poinformował, że w postanowieniu tym mylnie został oznaczony akt administracyjny, który zaskarżyć zamierza wnioskodawca bowiem orzeczeniem tym nie decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. nr [...] lecz postanowienie tego organu nr [...]. Postanowieniem tym Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. odmówił wszczęcia postępowania w sprawie wstrzymania wykonania postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. z [...] roku o nadaniu rygory natychmiastowej wykonalności decyzji tego organu z [...] roku określającej wnioskodawcy wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2011 rok.
Referendarz sądowy zważył, co następuje:
W myśl art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z zm.) - dalej "p.p.s.a.", sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Zgodnie zaś z art. 166 p.p.s.a. do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy o wyrokach, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.
Powołany powyżej przepis art. 156 § 1 p.p.s.a. dopuszcza możliwość poprawienia jedynie tych ujawnionych w orzeczeniu usterek, które nie prowadzą do zmiany treści rozstrzygnięcia. Sprostowaniu podlegają jedynie takie niedokładności, które mają charakter oczywisty, innymi słowy niebudzący wątpliwości, bezsporny, pewny. Stwierdzenie tego rodzaju wadliwości może wynikać między innymi z porównania ich z innymi niezaprzeczalnymi okolicznościami (tak B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek Małgorzata, "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz", Zakamycze, 2006, wyd. II).
W sentencji wydanego w niniejszej sprawie postanowienia z 18 września 2013 roku sygn. akt I SO/Łd 24/14 przyznającego J. W. prawo pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego, wydanego przed wszczęciem postępowania sądowoadministracyjnego przez wnioskodawcę w oparciu o informacje podane przez niego we wniosku o prawo pomocy wskazano, że aktem prawnym który zamierza on zaskarżyć do WSA w Łodzi jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z [...] roku Nr [...], pod czas gdy w dniu [...] roku Dyrektor Izby Skarbowej w stosunku do wnioskodawcy wydał postanowienie nr [...] odmawiające wszczęcia postępowania w sprawie wstrzymania wykonania postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. z [...] roku o nadaniu rygory natychmiastowej wykonalności.
Wobec powyższego w oparciu o przepis art. 258 § 1 i art. 156 § 1 w związku z art. 166 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi niedokładność tę należało sprostować.
E.B.