Dnia 4 lutego 2014 roku Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi w Wydziale I Małgorzata Kowalska po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym dotyczącego skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. w przedmiocie: podatku dochodowego od osób fizycznych p o s t a n a w i a: przyznać K. S. prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
W dniu 14 stycznia 2014 roku K. S. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z wnioskiem o przyznanie adwokata z urzędu. W złożonym na wezwanie sądu urzędowym formularzu PPF rozszerzyła swój wniosek domagając się także zwolnienia od kosztów sądowych wskazując jednocześnie, że jej wniosek podyktowany jest wydaniem wobec niej decyzji w podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ze złożonego na urzędowym formularzu PPF oświadczenia o stanie rodzinnym majątku i dochodach wynika, że skarżąca przebywa w zakładzie karnym, w którym nie jest zatrudniony i nie posiada żadnych środków, z których mogłaby uiścić opłatę sądową od skargi.
Referendarz sądowy zważył, co następuje:
Wniosek jest zasadny.
Zgodnie z treścią art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.) prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Prawo pomocy obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 244 § 1 cyt. ustawy). W myśl art. 245 § 1 powołanej ustawy prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. W niniejszej sprawie skarżąca wystąpiła o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata (punkt 4 formularza wniosku), czyli o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym. Stosownie do regulacji zawartej w art. 246 § 1 pkt 1 powołanej ustawy przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Z wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, że skarżąca przebywa w zakładzie karnym, w którym nie jest zatrudniona i nie posiada żadnych środków z których mogłaby uiścić opłatę sądową od skargi i pokryć koszty wynajęcia pełnomocnika z wyboru. Uwzględniając powyższe, stosownie do treści art. 246 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należało uznać, że skarżąca wykazała, że nie jest w stanie ponieść żadnych kosztów postępowania, dlatego, w celu zachowania prawa do sądu, zasadnym jest przyznanie jej prawa pomocy poprzez zwolnienie od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych w sprawie i ustanowienie adwokata.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w związku z art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji.
AK.