I SAB/Wr 8/18 POSTANOWIENIE Dnia 3 kwietnia 2020 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Anetta Makowska-Hrycyk po rozpoznaniu w dniu 3 kwietnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale I sprawy ze skargi M. S. na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy N. w przedmiocie postępowania z wniosku o umorzenie zaległości z tytułu kosztów upomnienia postanawia: I. odrzucić skargę, II. umorzyć postępowanie w przedmiocie prawa pomocy wszczęte wnioskiem skarżącego z dnia 3 stycznia 2020 r. III. umorzyć postępowanie dotyczące zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 17 czerwca 2019 r. o sygn. akt I SAB/Wr 8/18 oddalające wniosek skarżącego o wyłączenie referendarza sądowego.
I SAB/Wr 8/18
Uzasadnienie
W sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowieniem z 16 września 2019 r. zmienił postanowienie referendarza sądowego z 13 maja 2019 r. w ten sposób, że odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sadowych oraz przyznał prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata (k. 30 akt sądowych dotyczących prawa pomocy).
Zarządzeniem z 26 listopada 2019 r. pełnomocnik skarżącego wyznaczony z urzędu został wezwany do wykonania prawomocnego zarządzenia Przewodniczącego Wydziału I z 9 listopada 2018 r. zobowiązującego skarżącego do uiszczenia wpisu od skargi w kwocie 100 zł w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi (k. 82 akt sądowych).
Wezwanie zostało doręczone w dniu 17 grudnia 2019 r. (potwierdzenie odbioru - k. 84 akt sądowych).
W dniu 3 stycznia 2020 r. skarżący osobiście złożył kolejny wniosek o przyznanie prawa pomocy o treści tożsamej z uprzednim wnioskiem (k. 85 akt sądowych).
Z akt sprawy wynika, że wpis od skargi nie został uiszczony do dnia dzisiejszego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 230 § 1 i § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały. Pismem takim między innymi jest skarga. Stosownie do art. 220 § 1 p.p.s.a. sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. Z kolei w myśl art. 220 § 3 p.p.s.a. skarga, od której pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlega odrzuceniu przez sąd.
Z akt sprawy wynika, że pomimo doręczenia odpisu prawomocnego zarządzenia wzywającego do uiszczenia wpisu, strona w zakreślonym terminie należnej opłaty nie uiściła.
Sąd wskazuje, że kolejny wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy nie zniweczył rygoru odrzucenia skargi zawartego w wezwaniu do wykonania prawomocnego zarządzenia do uiszczenia wpisu. Przyjęcie, że kolejny wniosek o przyznanie prawa pomocy złożony w terminie 7 dni od doręczenia ponownego i prawomocnego wezwania do uiszczenia wpisu powodowałoby, że sprawa sądowoadministracyjna mogłaby być dowolnie przedłużana przez stronę, do czego nie uprawniają przepisy p.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 220 § 3 p.p.s.a. odrzucił skargę, orzekając o tym w pkt I sentencji postanowienia.
Zgodnie z art. 249a p.p.s.a. jeżeli 9...) rozpoznanie wniosku stało się zbędne, postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy umarza się. Skoro Sąd odrzucił skargę w sprawie z powodu jej nieopłacenia na podstawie art. 220 § 3 p.p.s.a., zaś ewentualne zażalenie na to rozstrzygniecie nie podlega opłacie (art. 220 § 4 p.p.s.a.), procedowanie w przedmiocie kolejnego wniosku o zwolnienie od kosztów sadowych należy uznać za zbędne.
Nadto Sad wskazuje, że zagadnienie pomocy prawnej w sprawie zostało już prawomocnie przesądzone w postanowieniu z 16 września 2019 r.
Zgodnie z art. 170 p.p.s.a orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sad, który je wydał, lecz również inne sądy i organy państwowe, a w przypadkach w ustawie przewidzianych także inne osoby.
Na obecnym etapie postępowania strona nie może zniweczyć skutków postanowienia odmawiającego zwolnienia od kosztów sadowych, jeśli nie zmieniły się okoliczności. Skarżący złożył wniosek o zwolnienie od kosztów sadowych o treści tożsamej z poprzednim, który został już prawomocnie rozpoznany.
Z tych względów Sąd na podstawie art. 249a w zw. z art. 258 § 4 p.p.s.a. umorzył postępowanie w przedmiocie kolejnego wniosku o przyznanie prawa pomocy, orzekając o tym w pkt II sentencji postanowienia.
Na podstawie art. 249a w zw. z art. 258 § 4 p.p.s.a. Sad umorzył postępowanie wszczęte zażaleniem skarżącego (k. 59 akt sądowych) na postanowienie z 17 czerwca 2019 r. oddalające wniosek skarżącego o wyłączenie referendarza sądowego jako postepowania bezprzedmiotowego, orzekając o tym w pkt III sentencji postanowienia.