Sprawa ze skargi na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Małgorzata Boniecka - Płaczkowska po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.A. i M.O. na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji postanawia I. umorzyć postępowanie sądowe, II. zwrócić skarżącym M.A. i M.O. solidarnie kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem uiszczonego wpisu sądowego od skargi.

Uzasadnienie

W dniu 19 maja 2016 r. (data stempla biura podawczego) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęła skarga M.A. i M.O. na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2004 r. nr [...].

W dniu 27 maja 2016 r. (data stempla biura podawczego) do Sądu wpłynęło pismo, w którym skarżący cofnęli skargę na bezczynność wobec wydania przez organ decyzji w dniu [...] maja 2016 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje :

Przepis art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) powoływanej dalej jako "P.p.s.a." wskazuje, iż skarżący może cofnąć skargę.

Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże Sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Zgodnie z treścią art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.

Sąd uznając, że w sprawie nie zachodzą wskazane wyżej okoliczności dotyczące niedopuszczalności cofnięcia skargi, będąc związany tym cofnięciem, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a umorzył postępowanie sądowe. O zwrocie wpisu sądowego od skargi orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.

Strona 1/1