Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Sędzia WSA Jolanta Dargas po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J.S. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 listopada 2013r. sygn. akt I SAB/Wa 258/13, oddalającego skargę J.S. w odniesieniu do bezczynności obejmującej wnioski o zasiłek okresowy za okres od dnia 1 lutego 2010 r. do dnia 30 listopada 2012 r. oraz odrzucającego skargę w odniesieniu do bezczynności obejmującej wnioski o zasiłek okresowy za okres od 1 grudnia 2012 r. do 31 maja 2013 r. postanawia: odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 29 listopada 2013r. sygn. akt I SAB/Wa 258/13, oddalił skargę J.S. w odniesieniu do bezczynności obejmującej wnioski o zasiłek okresowy za okres od dnia 1 lutego 2010 r. do dnia 30 listopada 2012 r. (pkt 1) oraz odrzucił skargę w odniesieniu do bezczynności obejmującej wnioski o zasiłek okresowy za okres od 1 grudnia 2012 r. do 31 maja 2013r. (pkt 2).
Odpis powyższego orzeczenia wraz z uzasadnieniem doręczono skarżącej w dniu 9 stycznia 2014 roku. Z kolei odpis orzeczenia kierowany do skarżącej na inny adres został doręczony stronie w dniu 22 stycznia 2014 r. w trybie tzw. doręczenia zastępczego, o którym mowa w art. 73 § 4 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
W dniu 20 stycznia 2014 r. skarżąca złożyła wniosek o przyznanie prawa pomocy.
Postanowieniem z dnia 28 stycznia 2014 r. przyznano skarżącej prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata, na którego Okręgowa Rada Adwokacka w Warszawie wyznaczyła w dniu 3 marca 2014 r., adwokat A.D.
W dniu 25 kwietnia 2014 r. adw. A.D. wniosła do Sądu skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 listopada 2013 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia.
W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik wskazała, że w dniu 19 marca 2014 r. otrzymała od ORA w Warszawie informację o wyznaczeniu jej pełnomocnikiem skarżącej.
Pełnomocnik podniosła, że w sytuacji ustanowienia pełnomocnika z urzędu w postępowaniu sądowoadministracyjnym należy przyjąć, że dniem w którym ustała przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej jest dzień, w którym pełnomocnik miał rzeczywistą możliwość wniesienia skargi, nie później jednak, niż dzień w którym upłynęło 30 dni od momentu kiedy dowiedział się o fakcie ustanowienia.
Powyższe zdaniem pełnomocnika oznacza, że dniem w którym ustała przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi był dzień 18 kwietnia 2014 r. tj. dzień w którym upłynęło 30 dni od doręczenia jej pisma z wyznaczeniem do pełnienia funkcji adwokata z urzędu i dopiero w terminie 7 dni od wskazanego powyżej dnia, upłynie termin do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 w związku z art. 87 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 - dalej ppsa), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
Brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Wniosek o przywrócenie terminu powinien zatem zawierać uzasadnienie, w którym strona uprawdopodobni brak winy w przekroczeniu terminu. Jednocześnie stosownie do treści art. 87 § 1 powołanej ustawy pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.