Sprawa ze skargi na bezczynność Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w przedmiocie rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Emilia Lewandowska po rozpoznaniu w dniu 20 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. P. na bezczynność Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w przedmiocie rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy postanawia 1. umorzyć postępowanie sądowe; 2. zasądzić od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rzecz skarżącego W. P. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W. P., działając przez pełnomocnika radcę prawnego G. W., pismem z dnia [...] maja 2012 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w przedmiocie rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją z dnia [...] stycznia 2012 r., l. dz. [...].

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o umorzenie postępowania wskazując, że sprawa z wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją z dnia [...] stycznia 2012 r. została zakończona decyzją Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] maja 2012 r., l.dz. [...].

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 1 i art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), sąd administracyjny sprawuje kontrolę działalności administracji publicznej poprzez rozpoznawanie skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.

W orzecznictwie podkreśla się, że z bezczynnością organu administracji publicznej mamy do czynienia w każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie określonym w art. 35 kpa, jeżeli nie dopełnił on czynności określonych w art. 36 kpa lub nie podjął innych działań wynikających z przepisów procesowych mających na celu usunięcie przeszkody w wydaniu decyzji.

Zgodnie z art. 149 § 1 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, sąd uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a, zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub interpretacji lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa.

Instytucja skargi na bezczynność ma więc na celu doprowadzenie do wydania rozstrzygnięcia w sprawie. Sąd oceniając czy organ pozostaje w bezczynności bierze zaś pod uwagę sytuację istniejącą w dacie orzekania.

Podkreślić należy, że w trybie wskazanego art. 149 § 1 sąd może tylko orzec o obowiązku wydania aktu w określonym terminie, nie może natomiast nakazywać organowi sposobu tego rozstrzygnięcia, ani też bezpośrednio orzekać o prawach lub obowiązkach skarżącego. Z powyższego przepisu wynika, że wydanie przez organ decyzji lub innego aktu wyłącza możliwość uwzględnienia skargi na bezczynność, nawet wówczas, gdy decyzja podjęta została z naruszeniem terminu przewidzianego do jej wydania. Tym samym, jeżeli w toku postępowania sądowoadministracyjnego, przed dniem orzekania w sprawie ze skargi na bezczynność, organ administracji publicznej wyda akt lub podejmie czynność, których domagała się strona, to przestaje on być w bezczynności. Oznacza to, że postępowanie sądowoadministracyjne w sprawie jego bezczynności staje się bezprzedmiotowe.

Ze zgromadzonego w rozpoznawanej sprawie materiału dowodowego wynika, że Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dniu [...] maja 2012 r., wydał decyzję l.dz. [...], mocą której, po rozpatrzeniu wniosku W. P. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy swoją wcześniejszą decyzję z dnia [...] stycznia 2012 r., l.dz. [...].

Uznać zatem należy, że Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego nie pozostaje w bezczynności w przedmiocie rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej decyzją z dnia [...] stycznia 2012 r. Tym samym w sprawie zaistniały przesłanki uzasadniające umorzenie postępowania sądowego z uwagi na jego bezprzedmiotowość.

Jednocześnie zauważyć trzeba, że o kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 201 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zgodnie z którym, zwrot kosztów przysługuje skarżącemu od organu także w razie umorzenia postępowania z przyczyny określonej w art. 54 § 3. W ocenie Sądu powołany przepis znajduje bowiem zastosowanie w przypadku, gdy w wyniku wniesienia skargi na bezczynność organu, organ wyda akt lub podejmie czynność z zakresu administracji publicznej dotyczący uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, co do którego pozostawał w bezczynności.

Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na mocy art. 161 § 1 pkt 3 w związku z art. 54 § 3 i art. 201 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowił jak w sentencji.

Strona 1/1